قرارداد هوشمند ترون

بهتر است در ابتدا به بررسی نحوه ی فعالیت این پروژه بپردازیم تا با شناخت دقیق تر بتوانیم بدون تعصب نظر خود را ارائه دهیم. این طرح با دریافت ترون از کاربران خود سعی دارندتا محصول خود که توکن ECS است را توزیع کنند. به گفته ی این سایت،این توکن برای سرویس های مختلفی مانند گیمینگ، ربات ترید، شبکه های اجتماعی و صرافی غیرمتمرکز قابل استفاده است.

قرارداد هوشمند چیست؟ طول مطالعه 10 دقیقه

بذارید با یک مثال شروع کنم. تصور کنید شما قصد فروش ماشین خود را دارید و آن را برای فروش گذاشته اید. همونطور که خودتون میدونید، فروش ماشین زمان و دوندگی های زیادی را نیاز دارد. آگهی کردن ماشین، پیدا کردن مشتری ، بستن قرارداد و … از جمله کار هایی است که برای فروش ماشین انجام میشه و میتونه یک هفته تا چند ماه زمان ببره. اما اگه همه کارهای فروش ماشین رو به بنگاه های معاملاتی خودرو پسپارین، همه کار ها با سرعت بیشتری انجام میشه. بنگاه های معاملاتی ماشین تمام کارهای فروش و کارهای دفتری رو به عهده می گیرن. در واقع آن ها به عنوان یک واسطه تا انتهای بستن قرار همراه شما هستند و در آخر بعد از بستن قرارداد درصدی را به عنوان کمیسیون دریافت می کنن. قرارداد های هوشمند نیز به همین صورت هستند و در مواقعی کارآمد تر عمل می کنند.

یکی از مزیت هایی که این قرارداد ها دارند دارند، موضوع “اعتماد و امنیت” است. به این صورت که در قرارداد هوشمند مالکیت و پول در سیستم ذخیره می شود و در صورت توافق مالکیت انتقال داده میشه. علاوه بر این صد ها نفر تراکنش را مشاهده می کنند. به همین خاطر معاملات بی عیب و نقش انجام میشود. در این قرارداد ها دیگر نیازی به وجود واسطه نیست. به عبارت دیگر همه کارهایی که نماینده بنگاه انجام میداد، از قبل برنامه ریزی شده و دیگه نیازی به پرداخت کمیسیون نیست. اگه میخاین بیشتر در مورد قرارداد های هوشمند بیشتر بدونید، این مقاله برای شما نوشته شده است. بعد از آن هم در مورد سفارش طراحی سایت صرافی برای کسانی که قصد راه اندازی صرافی ارز دیجیتال را دارند صحبت می کنیم. پس با ما همراه باشید.

تعریف قرارداد هوشمند

قرارداد های هوشمند، یک کد برنامه نویسی شده برای شرایط خریدار و فروشنده است که روی بلاکچین اجرا می شود تا در صورت افتادن اتفاق خاص، دستوراتی را که برنامه نویس به آن داده را اجرا کند. این قرارداد ها اجازه اجرای تراکنش های نامعتبر را نمی دهد و تراکنش ها بدون حضور شخص تالت انجام میشود. علاوه بر این تراکنش ها در آن ها برگشت ناپذیر و قابل ردیابی هستن.

تاریخچه قرارداد های هوشمند

ایده این قرارداد در سال 1994 توسط نیک زابو ، 10 سال قبل از ظهور کریپتوکارنسی ها مطرح شد . این دانشمند آمریکایی در سال 1998 ارز مجازی “بیت گلد “را اختراع کرد که بنا به شایعات توسط مخترع ناشناس بیت کوین رد شد. او اصول اصلی کار را تعریف کرد اما بستری برای اجرای این ایده وجود نداشت. با ظهور ارز های دیجیتال و بلاکچین ها و طراحی سایت صرافی، تغییرات بسیاری باعث شد تا بیت کوین پایه و اساس قرارداد های هوشمند روی بلاکچین ها باشند. اما ابزارهای آن نتونستند پاسخگوی نیاز آن باشند. با ظهور اتریوم ، قرارداد هوشمند برای همه ارز های دیجیتال اجرا شد و محرک بسیاری از معاملات شد.

تفاوت قرارداد معمولی و قرارداد هوشمند

در همه قرارداد ها معمولا افراد تعهداتی را پذبرفته و تعهداتی را می دهند. با این تفاوت که در قرارداد های هوشمند بدون حضور واسطه انجام می شود. علاوه بر این قراردادهای هوشمند با استفاده از فناوری بلاکچین انجام می شوند. در تصویر زیر، نمونه قرارداد هوشمند و معمولی را میبینید.

قرارداد های هوشمند چگونه کار می کنند؟

قرارداد های هوشمند همان طور که گفتیم، روی بلاک چین اجرا می شوند . خاصیت بلاک چین توزیع شده بودن آن است. پس زمانی که آن ها روی بلاک چین ثبت می شود، روی همه نود های بلاک چین به اشتراک گذاشته می شود و همه یک نسخه از آن را دارند. در نتیجه دستکاری و یا تغییر در آن تقریبا غیر ممکن است. چون همه اعضای بلاکچین آن قرارداد هوشمند ترون را اجرا می کنند نه یک نهاد متمرکز.

پیاده سازی قرار داد هوشمند

کد قرارداد بعد از این که توسط برنامه نویس نوشته شد، از طریق یک کلاینت به صورت یک تراکنش روی پلاکچین ثبت می شود. نوشتن قراردادهای هوشمند توسط یک یا چند برنامه نویس نوشته می شوند. و هر قرارداد هوشمند می تواند با یک زبان برنامه نویسی خاص نوشته شود.

اجرای قرارداد هوشمند

برای اجرای تعامل با قرارداد ثبت شده باید با تراکنش این کار را انجام دهید. یک تراکنش به عنوان یک ورودی به قرارداد عمل می کند. بعد از این نود ها با ماشن مجازی اتریوم و ورودی که همان تراکنش است، قرارداد را اجرا می کند. ماشین مجازی اتریوم فضای برای اجرای قرارداد هاست و اگر کارمزد قرارداد به اندازی کافی باشد تراکنش تایید می شود.

به عبارت ساده تر قراردادهای هوشمند به صورت زیر کار می کنند:

1. کاربر با استفاده از کیف پول بلاکچین خود یک تراکنش را شروع می کند.
2. تراکنش روی بلاک چین توزیع می شود.
3. معامله تایید می شود.(برای مثال معامله می تواند انتفال وجه باشد )
4. تراکنش مشخص می کند که معامله از چه نوعی است.

چگونه یک قرارداد هوشمند بسازیم؟

به طور کلی برای اجرای قرارداد به موارد زیر نیاز داریم:

موضوع قرارداد

برنامه باید به محصولات یا خدماتی که در قرارداد وجود دارد، دسترسی داشته باشد تا بتواند آن ها را در فرایند عرضه یا خرید کنترل کند. برای مثال در قراردادی این طور آمده تا در صورت دریافت پول، فایل را در اختیار خریدار قرار دهد. در این صورت باید به فابل دسترسی قرارداد هوشمند ترون داشته باشد.

امضای دیجیتال

همه افرادی که در این قرارداد شرکت می کنند، باید قرارداد را از طریق کلید خصوصی امضا کنند تا بتوانند توافق نامه را آغاز کنند.

شرایط قرارداد

شرایط قرارداد، یک رشته ای دقیق از عملیات است که در صورت اجرای رویداد خاص ، شرایط قرارداد شروع به اجرا شدن می کنند. شرایط قرارداد از قبل و با برنامه نویسی مشخص شده اند. همه شرکت کننده های قرارداد قبل از هر چیز باید قرارداد را امضا کنند.

اوراکل

اوراکل به چیزی که گفته می شود که اطلاعات خارج از قرارداد را به آن می دهد تا قرارداد آن را بررسی کند.

پلتفرم قرارداد هوشمند

امروزه پلتفرم قرارداد هوشمند مبتنی بر بلاک چین در حال افزایش هستند. تحولات و پیشرفت هایی که در زمینه پلتفرم های قرارداد هوشمند در سال اخیر ایجاد شده، باعث شده تا به سختی بتوان بین پلتفرم ها یکی را انتخاب کنیم. پلتفرم قرارداد های هوشمند بستری را برای توسعه و اجرای قرارداد های هوشمند ایجاد میکنه.

قرارداد هوشمند ترون چیست؟

با این وجود که اتریوم به عنوان بزرگ ترین پلتفرم برای توسعه فرارداد های هوشمند انتخاب شده و بسیاری از افراد قرارداد هوشمند اتریوم رو انتخاب می کنند، اما بلاکچین ترون هم که با هدف ایجاد عدم تمرکز در اینترنت به وجود اومدن، میتونه جایگزین خوبی برای قرداد هوشمند اتریوم باشه. شاید به نظر کار با قرارداد هوشمند ترون سخت باشه اما تنها شرط آن یادگیری زبان برنامه نویسی سالیدیتی است. سالیدیتی زبان توسعه قرارداد های هوشمند اتریوم است و اگه کسی اون رو بلد باشه به سرعت کار با بلاکچین ترون رو شروع می کنه.

اخیرا یک محیط توسعه برای ترون به کار میره که از یک رابط گرافیکی آسان به نام ترون استدیو استفاده میکنه. کار با ترون استدیو بسیار ساده است اما از لحاظ فنی برای اجرای نرم افزار قرارداد هوشمند به ترون استدیو نیاز نیست، اما کار با آن برای افرادی که در حوزه بلاکچین تازه کار هستن، مناسب است.

مزایای استفاده از قرارداد های هوشمند

امنیت : یکی از ویژگی های قرارداد های هوشمند ایمن بودن آنهاست. به طوری که قرارداد هوشمند روی نودهای بلاکچین توزیع می شوند و این اطمینان را به شما می دهند که داده های شما بدون اجازه نه از بین می روند و نه تغییر می کنند.

سرعت پیاده سازی : به دلیل نبودن واسطه در اجرای تراکنش های شما ، سرعت اجرا افزایش پیدا می کند.

استقلال : در قرارداد های هوشمند واسطه ها از بین می روند و قرارداد به طور مستقل بین طرفین معامله انجام می شود.

اعتماد : اسناد شما به صورت مطمئن با کلید خصوصی ذخیره می شوند. بنابراین نیازی به نگرانی برای دزدیده شدن اسناد خود نباشید. علاوه براین چون فرد سومی در معامله حصور ندارد. خود به خود موضوع اعتماد در این سیستم شکل گرفته است.

معایب قرارداد های هوشمند

با وجود مزایای خوبی که قرارداد های هوشمند دارند، به دلیل کامل نبودن آن نمی توان از آن ها در سطح گسترده استفاده کرد. چرا که هنوز این قرارداد ها دارای مشکلاتی هستند.

وضعیت قانونی

در حال حاضر قرارداد های هوشمند توسط دولت ها پذیرفته نشده اند. بنابراین اگر مسئولین قرارداد های هوشمند را قانونی اعلام کنند، مسائل جدیدی به وجود می آید.

عامل انسانی

قرارداد های هوشمند توسط برنامه نویسان کدنویسی شده اند. بنابراین امکان داشتن باگ به شما در این قرارداد ها وجود دارد. در نتیجه اگر قرارداد ها روی بلاکچین ثبت شوند، امکان تعییر وجود ندارد و این باگ باقی می ماند.

هزینه های پیاده سازی

همان طور که گفتیم قرارداد های هوشمند توسط برنامه نویسان اجرا می شوند . پس برای اجرای یک قرارداد هوشمند باید یک یا چند برنامه نویس ماهر را استخدام کنیم. در نتیجه هزینه پیاده سازی قرارداد هوشمند افزایش می یابد.

کاربرد قرارداد های هوشمند در دنیای واقعی

این قرارداد ها در همه زمینه هایی که قرارداد های ستنی فعالیت می کنند، می توانند کاربرد داشته باشند. در ادامه بخشی از کاربرد آن ها را معرفی می کنیم:

انتخابات

امکان تقلب در انتخابات وجود دارد. قرارداد های هوشمند روی بلاک چین توزیع می شوند و بین نود های بلاکچین به اشتراک گذاشته می شود. این داده ها به صورت رمزنگاری شده هستند. در نتیجه امکان هر گونه تقلب را دور می کند.

قرارداد های هوشمند انجام تمام خدمات بیمه ای را بدون حضور هیچ گونه ای واسطه ای انجام می دهد. ثبت نام بیمه ، تمدید بیمه نامه ، پرداخت خسارت و … را می توان با قرارداد های هوشمند انجام داد.

حق مالکیت

این روزها فابل ای رسانه ای بسیاری در اینترنت منتشر می شود که بعد از انتشار امکان کپی رایت آن وجود دارد. با قرارداد های هوشمند می توانید برای استفاده از یک فایل ، یک سری شرایط خاص مانند پرداخت هزینه آن با توکن و یا هر شرایط دیگری را روی آن اعمال کرد. به دلیل رعابت حق کپی رایت امروزه پروژه های بسیاری در حال اجرای این طرح هستند.

لجستیک

زنجیره های تامین بخش ها و لینک های زبادی را شامل می شوند. هر بخش هم باید تاییدیه خود را از بخش قبلی بگیرد تا مواردی که در قرارداد است، به اجرا درآید. این کار در حالت معمولی زمان بر است اما با قرارداد های هوشمند می توان در مصرف زمان و هزینه صرفه جویی کرد. قرارداد های هوشمند در این روند از کلاهبرداری جلوگیری می کنند و به علاوه امکان ردیابی کالا را فراهم می کنند.

کدام بلاک چین ها می توانند قرارداد های هوشمند را پردازش کنن؟

قرارداد های هوشمند با استفاده از فناوری بلاکچین ها توسعه پیدا کنند. حالا باید ببینیم که کدام بلاکچین می تواند قرارداد ها را پردازش کند. بلاک چین بیت کوین برای انجام معاملات بیت کوین خوب عمل می کند. اما توانایی آن در پردازش اسناد متوسط است. بلاک چین اتریوم برای پردازش قرارداد های هوشمند بسیار پیشرفته است. اما برای کار با آن باید توکن “ETH” پرداخت کنید . به غیر از آن ها بلاکچین NXT و زنجیره جانبی برای قرارداد ها استفاده می شود.

نتیجه گیری

در این مقاله سعی کردیم تا به طور مختصر و مفید در مورد قرارداد ها صحبت کنیم و مزایای این نوع از قرارداد ها را بررسی کنیم. این قرارداد در زمینه بلاک چین و قرارداد هوشمند می توانند به شما کمک کنند. در زمینه ارز های دیجیتال تیم ویستا می تواند به شما کمک کند تا برای طراحی سایت مشابه ارز دیجیتال قرارداد هوشمند ترون و یا اسکریپت صرافی رمز ارز اقدام کنید. در صورت داشتن هر گونه سوال در مورد راه اندازی صرافی ارز دیجیتال با ما تماس بگیرید.

خدمات طراحی سایت صرافی ویستا شامل طراحی صرافی غیر متمرکز، طراحی سایت صرافی p2p، طراحی سایت مشابه ارز دیجیتال مثل نوبیتکس و والکس و ارائه اسکریپت صرافی ارز دیجیتال است. برای ثبت سفارش هر کدام از این موارد می توانید با کارشناسان ویستا تماس بگیرید.

آیا کد (برنامه کامپیوتری)، قانون است؟ معرفی قراردادهای هوشمند

Concept of big data processing, energy station of future, data center, Cryptocurrency and blockchain isometric composition Smart object and smart technology design. for working on blockchain start up.

در ابتدا در ویدیو زیر درباره معرفی قرارداد هوشمند، بستر های قرارداد هوشمند، کاربردهای قرارداد هوشمند، ریسک های قرارداد هوشمند، آینده قرارداد هوشمند توضیحات مختصری داده شده است برای آشنایی بیشتر با ادامه مقاله همراه ما باشید:

ویدیو دارای زیر نویس فارسی چسبیده میباشد.

فهرست عناوین مقاله :

معرفی

تا حالا اصطلاح “کد (برنامه کامپیوتری)، قانون است” را شنیدید؟ که از تکنولوژی جهت اعمال قوانین استفاده میشود؟ در این صورت ایا اصلا نیاز به وکیل داریم؟ یا شاید میتونیم توی دنیای کاملا خودکار زندگی کنیم که کد ها به ما میگن چه کار میتونیم بکنیم و نمیتونیم؟ با توسعه فعلی قراردادهای هوشمند، این سناریوی اینده نگرانه ممکنه از چیزی که فکر کنیم به ما نزدیک تر باشه!

قرارداد هوشمند چیست؟

یک قرارداد هوشمند یک تکه کد هست که به صورت کاملا خودکار و قطعی میتونه اجرا بشه! کد قرارداد هوشمند معمولا روی شبکه های بلاکچینی ذخیره و اجرا میشوند تا کاملا امن و بدون نیاز به اعتماد باشند! قراردادهای هوشمند همچنین توانایی دریافت، ذخیره و ارسال دارایی و یا حتی فراخوانی قراردادهای هوشمند دیگه رو هم دارند! اونها منطق If-then(یک منظق در برنامه نوسی) رو دنبال میکنند که باعث میشه به راحتی قابل برنامه ریزی باشند!

قراردادهای هوشمند قصد دارند عامل انسانی رو از تصمیم گیری ها حذف کنند. عامل انسانی اغلب اثبات کرده که میتونه مستعد بیشترین خطا و عامل غیر قابل اطمینان در استاندارد قرارداد های سنتی باشه!

یک دستگاه فروش در اکثر مواقع میتونه یک مقایسه خوبی نسبت به قراردادهای هوشمند باشه چون شباهت هایی به همدیگه دارند. یک دستگاه فروش معمولی به نحوی برنامه ریزی میشه که اجازه میده یک سری عملیات ها و تغییر وضعیت ها بر اساس ورودی ها انجام بگیره.همچنین در یک حالت کاملا قطعی کار میکنند!برای مثال، قصد دارید یک قوطی کوکولا با قیمت ۲ دلار خریداری کنید و شما فقط یک دلار پول دارید، مهم نیست چند بار تلاش میکنید، درنهایت نمیتونید نوشیدنی رو دریافت کنید!از طرفی دیگه، اگه شما ۳دلار وارد دستگاه کنید، دستگاه به شما یک قوطی میده و تغییرات مناسب رو انجام میده!

حتی تغییراتی که داده میشه ، انتخاب هایی از پیش تعیین شده و برنامه ریزی شده دارند بر اساس اینکه کدام سکه ها در دسترس هستند و کدام سکه ها رو دستگاه قصد داره زودتر از شر اونها خلاص بشه!

قراردادهای هوشمند میتونند کاملا به اطلاعات موجود بر روی بلاکچین ها اتکا کنند، برای مثال اگر شما به من ۱۰ توکن Aبدید,من به شما ۱۰توکن Bمیدم(با فرض اینکه توکن AوB روی یک شبکه بلاکچینی باشند) یا اینکه میتونن به منابع اطلاعاتی خارجی اعتماد کنند. برای مثال به قیمت شاخص S&P500 یا قیمت اتریوم! مثال دوم کار قراردادهای هوشمند رو سخت تر میکنند چون مجبور به اعتماد به اطلاعات دنیای واقعی هستند!این اعتماد مورد نیاز میتونه به وسیله اوراکل ها به حداقل برسه ، اما حتی در سرویس های اوراکلی هم مجبور به اعتماد هستیم! در حال حاظر تعدادی پروژه وجود داره که با استفاده از مشوق هایی باعث میشوند که اوراکل ها اطلاعات صحیح رو فراهم کنند! پروژه Chainlink مشخصا در این دسته بندی قرار میگیره!

اتریوم یک نمونه خوب از یک شبکه بلاکچینی هست که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی میکنه و این امکان رو برای برنامه نویسان فراهم میکنه تا قراردادهای هوشمند خودشون رو پیاده سازی کنند. یک قرارداد هوشمند میتونه به زبان برنامه نویسی سالیدیتی نوشته بشه که اختصاصا به همین منظور ساخته شده.در شبکه اتریوم،تمامی قراردادهای هوشمنده پیاده سازی شده غیر قابل تغییر هستند.این به این معناس که به محض اینکه پیاده سازی شدند قابلیت تغییر ندارند که همین موجب به وجود اومدن ریسک هایی میشه که راجع بهشون صحبت میکنیم.قراردادهای هوشمند در اتریوم همچنین غیرمتمرکز هستند یعنی یک دستگاه واحد، قرارداد ها رو کنترل نمیکنه. در واقع، همه ی نود ها در شبکه اتریوم یک قرارداد رو با یک وضعیت همزمان ذخیره میکنند!

اگرچه اتریوم در حال حاظر محبوبترین بستر قراردادهای هوشمند با اهداف عمومی هست اما تنها بستر موجود نیست و تعدادی رقیب هم دارد.

بعضی از اونها کاردانو، تزوس ، ایاس و ترون هستند اما همه ی اونها مشخصات یکسانی ندارند!

واژه قرارداد هوشمند اولین بار توسط یک رمزنگار معروف به نام نیک زابو در اوایل دهه ۱۹۹۰ ساخته شد. بر خلاف اینکه این نام بدرستی بیانگر مفهوم خود نمیباشد اما عموما استفاده میشه خصوصا در صنعت بلاکچین(معمولا وقتی یک شخص یک چیزی اختراع میکنه نام خودشو روی اون اختراع میذارند)

قراردادهای هوشمند و قراردادهای سنتی

برای دیدن مزایای قراردادهای هوشمند،بیاید اول قراردادهای هوشمند فرضی رو با معادل اونها در فضای سنتی رو مقایسه کنیم.

اگر آلیس Xمقدار از توکن A رو بفرسته و باب همون مقدار توکن Bرو بفرسته،توکن ها با هم جا به جا میشن و الیس توکن های باب و دریافت میکنه و باب توکن های الیس رو

فرض کنید میخوایم قرارداد هوشمند زیر رو بنویسیم.

در دنیای بدون قراردادهای هوشمند، یک روش دستیابی به همچنین کاری بدون نیاز به اعتماد الیس به باب و باب به الیس، ایجاد یک قرارداد سپرده گذاری نزد یک سوم شخص هست! نفر سوم توکن های A رو از الیس جمع اوری میکنه، منتظر دریافت همون مقدار توکن های B از باب میشه و سپس سهم الیس و باب رو ارسال میکنه و توکن ها رو جا به جا میکنه! این رویکرد چند مشکل داره که الیس و باب ممکنه با اونها مواجه بشن!

اعتماد به واسطه ها

هیچ ضمانتی وجود ندارد که نفر سوم بعد از دریافت توکن ها از الیس و باب ، فرار نکند (یا توکن ها رو از دست دهد).ما مجبور به اعتماد کردن به شهرت واسطه و ضمانت های احتمالی اون هستیم! این رویکرد قطعی نیست و اگر مشکلی پیش اید ممکن است نتایج متفاوتی بر اساس چندین فاکتور از جمله حوزه قضایی که پرونده در ان به حل و فصل میرسد داشته باشیم!از طرف دیگر قراردادهای هوشمند به صورت کاملا اتوماتیک و قطعی کار میکنند و مطمن میشود که هر دو طرف دارایی ها رو دریافت میکند وقتی که شرط اولیه واریز کوین ها برقرار باشد.قراردادهای هوشمند همچنین امکان نگه داری دارایی ها رو درخودشون دارند در صورتی که در قراردادهای سنتی همچین چیزی امکان پذیر نیست!قرارداد هوشمند ترون

سرعت

بسته به واسطه ، الیس و باب ممکنه مجبور باشند چند روز تا چند هفته برای انجام مبادلات توکن ها صبر کنن. اگر اونها بخوان توکن ها رو یک شنبه جا به جا کنند چی؟ اصلا واسطه اون روز کار میکند؟با استفاده از قراردادهای هوشمند همچنین مشکلاتی از بین خواهد رفت و قرارداد چند ثانیه بعد از فراهم شدن شرایط اولیه اجرا میشود.

هزینه

قراردادهای سنتی فقط به خاطر سود کردن های واسطه ها گرون نیستند .یک سری خطرات بزرک وهزینه های مخفی برای مواردی مثل هزینه های دادگاه و اجراییات برای زمانی که قرارداد به مشکل بر میخورد وجود دارد.

استفاده مجدد قراردادها

همون قرارداد هوشمندی که وظیفه جا به جایی توکن های الیس و باب رو داره میتونه مجدد برای هر شخص دیگری به منظور جابه جایی توکن استفاده بشه.در دنیای سنتی اونها مجبور به امضای قراردادهای جدا هستند و محتمل هزینه به شخص واسطه بشن.

کلاه برداری

این یکی دیگه از هزینه های مخفی هست که این دفعه متوجه خود واسطه هاست! واسطه ها مجبور هستند تا قبل از انجام قرارداد هوشمند ترون جا به جایی توکن های الیس و باب ،از صحت اونها مطمن بشن.کلاه برداری در قراردادهای سنتی بسیار رایج هست و اکثر شرکت ها تیم های بزرگی دارند که فقط روی جلوگیری از کلاه برداری کار میکنند.با قراردادهای هوشمند،توکن ها میتونن روی شبکه بلاکچین تایید شوند و با امضاهای دیجیتالی کاملا مشخص میشه اگر الیس و باب دارای صلاحیت خرج کردن توکن های خودشون هستند.

موارد استفاده قراردادهای هوشمند چه هستند؟

پرداخت ها، اقتصاد غیرمتمرکز،اپلیکشن های غیرمتمرکز،زنجیره تامین،جذب سرمایه دسته جمعی

قراردادهای هوشمند کاربردهای در حال افزایشی از پرداخت ها، اقتصاد غیرمتمرکز، اپلیکشن های غیرمتمرکز، زنجیره تامین، جذب سرمایه دسته جمعی تا دارند

قراردادهای هوشمند همچنین جز پایه های اساسی برای اقتصاد غیرمتمرکز یا اپلیکشن های غیرمتمرکز هستند! بیاید در مورد چندتا مثال از قراردادهای هوشمند صحبت کنیم!

استیبل کوین غیرمتمرکز

با استفاده هوشمندانه از قراردادهای هوشمند و یک سری مشوق ها ، میتونیم یک استیبل کوین با وابستگی به دلار امریکا داشته باشیم بدون اینکه نیاز باشه دلاری در دنیای واقعی ذخیره کنیم! پروژه Maker DAO یکی از این شرکت هایی هست که این امکان رو فراهم کرده!

تامین نقدینگی خودکار

مجموعه ای از قراردادهای هوشمند میتونن به کاربرها اجازه بدن تا نقدینگی تامین کنند و جابه جایی توکن ها رو در یک محیط کاملا غیرمتمرکز و بدون نیاز به مجوز انجام بدن.صرافی یونی سواپ یا کایبر نتورک نمونه ی خوبی از این پروتکل ها هستند.

یکی دیگه از کاربرد های قراردادهای هوشمند فراهم کردن شفافیت به زنجیزه تامین هست جایی که پروتوکل اوریجین تریل وارد عرصه میشه!

وقتی بحث تامین مالی دسته جمعی میشه،شما میتونید یک قرارداد رو در نظر بگیرید که به محض فراهم شدن یک سری شرایط خاص، دارایی ها ازاد شده و توسط کمیونیتی قابل تایید هستند!

اما این به جا ختم نمیشه! وقتشه یک سری مثال های اینده نگرانه بزنیم!

اگه که قراردادهای هوشمند بتونن کارهایی مثل سواری های اشتراکی یا اجاره اپارتمان و کارهای زیاد دیگه انجام بدن چی؟

کارهای خیریه چطور؟تصور کنید که یک بودجه ای به صورت کاملا اتوماتیک مستقیما به افراد که بیشترین نیاز رو به اون دارند واریز بشه بدون اینکه نیاز به واسطه ای باشه.برای مثال بودجه ای برای مناطق طوفان زده تعیین بشه و به اون سر دنیا ارسال بشه.در حال حاظر همچین چیزی کاملا غیرممکن به نظر میرسه اما درهمین حین که صحبت میکنیم تمام موارد مورد نیاز برای تحقق همچین چیزی در حال ساخته شدن هست!

کاربردهای قراردادهای هوشمند تقریبا بی نهایت هستند اما قبل از اینکه بخوایم به همه اونها دست پیدا کنیم نیازه که با مشکلات اون ها هم مواجه بشیم!

ریسک های قراردادهای هوشمند چی هستند؟

یکی از ریسک های اصلی،زمانی که بحث قراردادهای هوشمند وسط میاد چیزی هست که بقیه نرم افزار ها رو هم تعقیب میکنه. باگ ها

بهترین نمونه ی یک باگ در قرارداد های هوشمند،اتفاق معروف هک DAO هست که موجب از دست رفتن میلیون ها دلار اتر شده بود و هکر تونسته بود موجودی قراردادهوشمند رو خالی کنه!این اتفاق موجب شد تا اتریوم هاردفورک بشه و اختلاف نظر های زیادی در سطح کمیونیتی (جامعه) اون به وجود بیاره!

بعد از هک DAO ،کمیونیتی اتریوم به اقدامات امنیتی بیشتری رو آوردند.امروزه تقریبا تمام قراردادهای هوشمند معروف بررسی های امنیتی رو اغلب توسط چندین تیم گذروندند.علاوه بر اون، یک روند برای روش های تاییدیه مرسوم وجود داره که ثابت میکنه یک قرارداد خاص همیشه طبق انتظار رفتار میکنه!

تغییرات در سطح پروتوکل

حتی اگر قراردادهوشمند هیج باگی نداشته باشه و چندین بار بررسی شده باشه،همچنان نمیتونیم تضمین بدیم که تغییرات درونی پلتفرم(بستر)باعث ایجاد مشکل نشن! میتونیم یک موقعیتی تصور کنیم که به روزرسانی های خود اتریوم ممکنه باعث ایجاد رفتار های متفاوت از انتظارمون در برخی قراردادهای هوشمند بشه!

مشکل دنیای واقعی که به سادگی نمیشه با استفاده از سرویس های اوراکلی با اونها ارتباط برقرار کرد!

درسته که سرویس های اوراکلی میتونند یک روش مورد اطمینان برای تهیه اطلاعات از دنیای واقعی به درون شبکه های بلاکچینی باشند،مثلا همونطور که قبلا گفتیم اونها میتونن قیمت اتریوم یا شاخص S&P500 رو فراهم کنند اما حالا تصور کنید که یک اپارتمان یا یک ماشین اجاره کردید و به اونها خساراتی وارد کردید.چطور قرارداد هوشمند میتونه بدون دخالت عامل انسانی از این اتفاق خبر دار بشه؟

چندین مثال به همین شکل وجود داره که تصور اونها سخته که چطور اتفاقات غیر متنظره که در دنیای واقعی اتفاق میوفته میتونه برای قرارداد های هوشمند قابل مشاهده باشه!

علاوه بر همه ی موارد فوق چندین ریسک دیگه همچون قانون گذاری یا مالیات وجود دارد که معتقدم همه ی اونها در نهایت حل خواهند شد.

خب ایا میتونیم کد ها رو جایگزین وکیل ها کنیم؟؟

دراینده من قطعا قراردادهای بیشتر و بیشتری میبینم که خودکار میشن خصوصا در مباحث مالی اما حتی در یک دنیای کاملا اتوماتیک ، وکلا میتونن اطلاعات ارزشمندی ارایه بدن که میشه اونها رو تبدیل به کد کرد.
علاوه بر اون چالش های زیادی از سمت نهادهای قانون گذاری وجود داره وقتی که بحث خود قوانین در صنعت کریپتو میرسه که باعث میشه فعلا وکیل ها برای یک مدت سرشون شلوغ باشه

شبکه TRC20 چیست؟ معرفی کامل استاندارد شبکه ترون

TRC20، مجموعه‌ ای از قوانین و دستورالعمل‌هاست که توکن‌های ایجاد‌شده بر روی شبکه ترون، ملزم به رعایت آن‌ها هستند. این قوانین، شامل قوانین ایجاد توکن جدید، قوانین ناظر بر ارسال و دریافت توکن و تاییدیه‌های انتقال توکن هستند. تعریف استاندارد TRC20، مشابه تعریفی است که از استاندارد ERC20 ارائه می‌شود. بلاک چین ترون در بعضی موارد شباهت زیادی به بلاک چین اتریوم دارد. این شباهت، ممکن است به این دلیل باشد که ترون، در ابتدا توکنی بر روی بلاک چین اتریوم بود.

شبکه‌ی TRC20 یکی از بهترین شبکه‌ها برای خرید و انتقال تتر است؛ چراکه سرعت انتقال آن سریع و کارمزد انتقال پایین است. صرافی ارزپایا با احراز هویت فوری و کارمزد ۰.۰۰۲ برای تمامی معاملات، یکی از سریع‌ترین صرافی های ایرانی در واریز تتر است. برای ثبت نام در ارزپایا، کلیک کنید.

اگر مایلید به‌صورت صوتی درباره انواع شبکه‌های انتقال ارز دیجیتال بیشتر بدانید به پادکست زیر گوش دهید:

شبکه ترون، در سال ۲۰۱۷ توسط «جاستین سان (Justin Sun)» بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد شد. یک سال بعد، در سال ۲۰۱۸، تیم توسعه‌ دهنده ترون بلاک چین اختصاصی آن را طراحی و ترون را به خانه خودش منتقل کردند. شبکه ترون به‌سرعت توانست توجه افراد زیادی را به قابلیت‌های خود جلب کند. این شبکه بسیار سریع‌تر و ارزان‌تر از شبکه اتریوم بود، هرچند که نمی‌توانست امنیت شبکه اتریوم را داشته باشد.

قابلیت های شبکه ترون

شبکه ترون مانند شبکه اتریوم, به کاربران اجازه می‌دهد که توکن‌های خود را با استفاده از بلاک چین ترون ایجاد کنند. در واقع، با استفاده از استاندارد TRC20، افرادی که قصد ایجاد یک شبکه بلاک چینی دارند لازم نیست بلاک چین خود را از ابتدا طراحی کنند. بلکه فقط کافی است پلتفرمی با استفاده از یک قرارداد هوشمند بر روی شبکه ترون ایجاد کرده و ویژگی‌های موردنظر توکن خود را با استفاده از دستورالعمل‌های موجود در استاندارد TRC20 وارد قرارداد هوشمند کنند. به این ترتیب، می‌توانند توکنی بر روی بلاک چین اتریوم داشته باشند.

استاندارد TRC20، به یکپارچگی شبکه ترون و توکن‌های ایجاد‌شده روی این شبکه کمک می‌کند. ماشین مجازی ترون (TRON Virtual Machine) نام نرم‌افزاری است که دقیقا مانند ماشین مجازی اتریوم عمل کرده و قراردادهای هوشمند را اجرا می‌کند. این ماشین از زبان برنامه نویس سالیدیتی پشتیبانی می‌کند و به هر قرارداد، میزان حافظه و قدرت پردازش لازم برای اجرا شدن قرارداد را اختصاص می‌دهد.

تفاوت TRX و TRC20

TRX نام اختصاری ارز Tronix، ارز بومی پلتفرم ترون است اما TRC20، استانداردی است که توکن‌های دیگر می‌توانند با رعایت آن بر روی بلاک چین ترون ایجاد شوند. برای تولید توکن‌ها بر اساس استاندارد TRC20، باید کارمزدی در قالب ارز TRX پرداخت کنید. همچنین کارمزد تراکنش‌ها نیز با استفاده از این ارز پرداخت می‌‌شود در حالیکه استاندارد TRC20، استانداردی است که ارزهای دیجیتال بر اساس آن در شبکه ترون از آدرسی به آدرس دیگر فرستاده می‌شوند.

توکن های TRC20

به توکن‌هایی که با استفاده از دستورالعمل‌های موجود در استاندارد TRC20 بر روی شبکه ترون ایجاد شده‌اند، توکن‌های TRC20 گفته می‌شود. تمام توکن‌های TRC20 با استاندارد ERC20 ‌ و به طور کلی، با شبکه اتریوم نیز سازگار هستند. این یعنی می‌توان از توکن‌های TRC20‌ بر روی شبکه اتریوم و بالعکس نیز استفاده کرد. اما نمی‌توان این توکن‌ها را مستقیما از شبکه‌ای به شبکه دیگر منتقل کرد. اگرچه استانداردهای TRC20‌ و ERC20‌ شباهت‌های زیادی با یکدیگر دارند، اما انتقال مستقیم آن‌ها امکان پذیر نیست. این یعنی شما نمی‌توانید یک توکن TRC20 را به یک آدرس ERC20 بفرستید. درصورت انجام این کار، اگر خوش‌ شانس باشید کیف پولتان به شما اجازه انجام این تراکنش را نمی‌دهد اما اگر کیف پول به روزی نداشته باشید، ممکن است تمام توکن‌های خود را از دست بدهید.

توجه داشته باشید که آدرس کیف پول‌ها برای توکن‌های TRC20 با حرف T شروع می‌شود. هنگام ارسال و دریافت این توکن‌ها، باید آدرس گیرنده با دقت زیادی وارد شود. اشتباه وارد کردن آدرس می‌تواند منجر به از بین رفتن تمام توکن‌های شما شود. در ادامه، به معرفی برخی از مهم‌ترین ویژگی‌ها و کاربردهای توکن‌های TRC20 می‌پردازیم:

• توکن‌های TRC20 در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکزی که بر روی بلاک چین ترون ایجاد شده‌اند نیز قابل‌استفاده‌اند.
• این توکن ‌ها از امنیت و سرعت شبکه ترون برخوردار هستند. همچنین کارمزد تراکنش‌ آن‌ها، برابر کارمزد تراکنش شبکه ترون است. از آنجا که بلاک چین ترون، بلاک چینی سریع، مقیاس‌پذیر، امن و ارزان است. بسیاری از افراد توکن‌های خود را بر روی این شبکه می‌سازند.
• توکن ‌های TRC20 را می‌توانید در کیف پول‌هایی که از شبکه ترون پشتیبانی می‌کنند نگه‌داری کنید. نسخه‌های مختلفی از این کیف پول‌ها برای تمام سیستم‌عامل‌ها از جمله اندروید، مک، ویندوز، ios و غیره طراحی شده است.

آموزش ساخت توکن TRC20

استاندارد TRC20 شبکه ترون نیز مانند استاندارد ERC20 از ۹ دستورالعمل تشکیل شده که ۳ تای آن‌ها اختیاری و ۶ تای دیگر اجباری‌اند. برای ساخت یک توکن TRC20 به دانش برنامه‌نویسی زیادی نیاز نیست، با دنبال کردن مراحلی که در ادامه توضیح خواهم داد، می‌توانید به‌راحتی یک توکن TRC20 بسازید. اما پیش از ساختن توکن این نکته را در نظر داشته باشید که نسخه قبلی استاندارد TRC20، استاندارد TRC10 نام دارد. این استاندارد از قراردادهای هوشمند استفاده نمی‌کند؛ بنابراین اگر می‌خواهید توکنی با استفاده از قراردادهای هوشمند بسازید، باید از استاندارد TRC20 استفاده کنید.

با طی مراحل زیر، می‌توانید یک توکن TRC20 داشته باشید:

۱- اولین قدم برای ساخت یک توکن TRC20، رفتن به پلتفرم Tronscan است. کلیک روی لینک https://tronscan.org شما را به این وب‌سایت هدایت می‌کند. در بالای صفحه، سمت راست، گزینه Connent Wallet وجود دارد. روی این گزینه کلیک کرده و کیف پول ترون خود را به وب سایت متصل کنید.

۲- حال از تب Blockchain گزینه Token Tracker را انتخاب کنید. در سمت راست صفحه، گزینه Create Token مشاهده می‌شود. با انتخاب این گزینه، وارد مراحل ایجاد توکن خواهید شد.

۳- در این مرحله، پنجره‌ای باز می‌شود که از شما نوع توکن مورد نظرتان را می‌پرسد. همان‌طور که گفته شد، توکن‌های TRC10 از قراردادهای هوشمند استفاده نمی‌کنند. بهتر است نوع توکن را باتوجه ‌به کاربردی که برای آن در نظر گرفته‌اید، انتخاب کنید.

۴- در مراحل بعدی، باید اطلاعات توکن را به طور کامل وارد کنید. این اطلاعات شامل نام توکن، علامت اختصاری آن و تعداد عرضه کل می‌شود. اگر نوع توکن TRC10‌ را انتخاب کرده باشید، باید مشخص کنید که می‌خواهید ارزش هر توکن در مقایسه با ترون چقدر باشد. اگر نوع توکن TRC20‌را انتخاب کرده باشید، باید آدرس قرارداد هوشمند و آدرس وایت پیپر را نیز وارد فرم کنید.

۵- پس از وارد کردن تمام اطلاعات، توکن شما ایجاد خواهد شد. اگر توکن شما از نوع TRC10 باشد، باید حدود ۱۰۲۴ ترون به‌عنوان کارمزد پرداخت کنید. اما برای ساخت توکن‌های TRC20 کارمزدی دریافت نخواهد شد. البته لازم است آدرس قرارداد هوشمند را به‌درستی وارد کنید تا پلتفرم بتواند از داده‌های موجود در قرارداد استفاده کند.

تفاوت TRC20 و TRC10

همان‌طور که در قسمت قبل نیز ذکر شد، استاندارد TRC10‌ قدیمی تر از استاندارد TRC20 است و از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی‌کند. ساختن توکن در این استاندارد ساده‌تر است اما محدودیت‌هایی نیز دارد. از جمله این محدودیت‌ها می‌توان به عدم افزایش عرضه پس از ایجاد شدن توکن اشاره کرد. یکی دیگر از معایب این توکن‌ها، استفاده از آن‌ها در طرح‌های پانزی و کلاهبرداری است چرا که هزینه ایجاد آن‌ها بسیار کم است. تقریبا هر کسی می‌تواند یک توکن TRC10 ایجاد کند. استفاده از این توکن‌ها در پلتفرم Bittorent رایج است.

لیست ارزهای TRC20

ارزهای زیر، تنها تعدادی از توکن‌های ایجادشده با استاندارد TRC20 هستند:

جالب است بدانید که پرکاربردترین ارز شبکه TRC20، ارز ترون نیست؛ بلکه رمزارز تتر بیشترین حجم تراکنش‌ها در شبکه ترون را به خود اختصاص داده است. USDT یکی از مشهورترین استیبل کوین‌ها است و قیمت آن همواره برابر یک دلار است. این استیبل کوین بر روی شبکه‌های دیگری مانند ERC20 و OMNI هم وجود دارد. اما به دلیل سرعت بالا و هزینه کم بستر انتقال ترون، اکثر معامله‌گران از این استیبل کوین برای انجام معاملاتشان در شبکه ترون استفاده می‌کنند.

تفاوت ERC20 با TRC20

بزرگ‌ترین تفاوت بین توکن‌های ERC20 و TRC20، بلاک چین آن‌ها است. توکن‌های TRC20 قرارداد هوشمند ترون بر بستر بلاک چین ترون و توکن‌های ERC20 بر بستر بلاک چین اتریوم قرار دارند.

شبکه انتقال ترون، پلتفرمی کاملا شبیه به اتریوم اما با کارایی بالاتر و هزینه کمتر است. هر دو استاندارد TRC و ERC از زبان برنامه نویسی سالیدیتی استفاده می‌کنند. علاوه بر این، فرایند ایجاد توکن در آن‌ها بسیار به یکدیگر شبیه است. تفاوتی که می‌توان بین آن‌ها مشاهده کرد، میزان کارمزدها و سهولت استفاده از آن‌ها است. کارمزدها در شبکه ترون، کمتر از کارمزدهای شبکه اتریوم هستند.

تفاوت دیگر استانداردهای ERC20 و TRC20، در الگوریتم اجماع آن‌ها است. اتریوم هنوز از الگوریتم قدیمی اثبات کار استفاده می‌کند، در حالی‌ که الگوریتم اجماع ترون، اثبات سهام نمایندگی شده (Delegated Proof of Stake) است که باعث سرعت بیشتر این بلاک چین نسبت به بلاک چین اتریوم می‌شود. درواقع، ناکارآمدی شبکه اتریوم باعث ایجاد شبکه‌های دیگر از جمله ترون شد.

تفاوت شبکه اتریوم با شبکه ترون

زمانی که تعداد تراکنش‌ها در شبکه اتریوم افزایش پیدا کند، این شبکه نمی‌تواند پاسخگوی تمام کاربران باشد و سرعت تایید تراکنش‌ها کاهش می‌یابد. همچنین با شلوغ شدن شبکه، گس مورد نیاز برای تایید هر تراکنش نیز افزایش پیدا کرده و کاربران ناچارند کارمزدهای بیشتری به شبکه پرداخت کنند. شبکه‌هایی مانند ترون، این مشکلات را حل کرده و می‌توانند تعداد زیادی از تراکنش‌ها را در مدت زمان کم تایید کنند. البته اتریوم نیز نسبت به مشکلات شبکه خود بی‌تفاوت نیست و ساخت شبکه اتریوم ۲ را استارت زده است. این شبکه قرار است در نیمه اول سال ۲۰۲۲ کار خود را آغاز کند.

از آنجایی‌که کارمزد تراکنش در اتریوم در حال حاضر بسیار زیاد است و با افزایش بار روی شبکه بیشتر نیز می‌شود، توسعه‌دهندگان برای ساخت اپلیکیشن‌های پیچیده با ویژگی‌های پیشرفته با مشکل مواجه‌اند. چرا که این کار، باعث افزایش هزینه تراکنش‌ها در شبکه می‌شود. کارمزد شبکه ترون نسبت به اتریوم بسیار ناچیز است. همچنین TRON روشی معرفی کرده است که کاربران می‌توانند قراردادها و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز پیشرفته بسازند و تنها کمی بیشتر از حد معمول کارمزد پرداخت کنند.

اما توکن‌های ERC20 هنوز در بین مردم محبوب هستند. شهرت و محبوبیت اتریوم جهانی است و حجم بازار بیشتری را به خود اختصاص داده است. ترون سعی زیادی برای قانع کردن افراد و پروژه‌ها برای ترک اتریوم کرده است. اما همچنان پروژه‌های زیادی اتریوم را با تمام کاستی‌هایش به ترون ترجیح می‌دهند.

کارمزد TRC20

TRC20 یکی از محبوب‌ترین شبکه‌ها برای انتقال ارزدیجیتال است چرا که علاوه بر ارزان بودن کارمزد تراکنش‌ها، بسیار سریع است. در حال حاضر، کارمزد انتقال ارزها دیجیتال در شبکه TRC 20 چیزی حدود ۱ ترون است. قیمت ترون نیز در زمان نگارش این مقاله، برابر با ۰.۰۶ دلار است.

سخن آخر

در این مقاله، استاندارد TRC20 ‌ شبکه Tron و توکن‌های TRC20‌ را بررسی کردیم. سرعت و امنیت یکی از مهم‌ترین مولفه‌ها برای موفقیت یک پلتفرم بلاک چینی است و بستر انتقال ترون به‌خوبی از عهده این کار برآمده است. این شبکه، به‌درستی ثابت کرد که سرعت در دنیای ارزهای دیجیتال محدود نیست و بسترهای انتقال بلاک چینی می‌توانند در زمینه‌های مقیاس پذیری و کارمزد کم تراکنش‌ها، با شبکه‌هایی مانند Visa و PayPal رقابت کنند. اگر قصد سرمایه‌گذاری بر روی توکن‌های TRC20 را دارید، می‌توانید تعدادی از آن‌ها را در صرافی ارز دیجیتال ارزپایا پیدا کنید.

سوالات متداول

تفاوت TRX و TRC20 چیست؟

TRX نام اختصاری ارز Tronix، ارز بومی پلتفرم ترون است اما TRC20، استانداردی است که توکن‌های دیگر می‌توانند با رعایت آن بر روی بلاک چین ترون ایجاد شوند. برای تولید توکن‌ها بر اساس استاندارد TRC20، باید کارمزدی در قالب ارز TRX پرداخت کنید.

کارمزد شبکه TRC20 چه مقدار است؟

TRC20 یکی از محبوب‌ترین شبکه‌ها برای انتقال ارزدیجیتال است چرا که علاوه بر ارزان بودن کارمزد تراکنش‌ها، بسیار سریع است. در حال حاضر، کارمزد انتقال ارزها دیجیتال در شبکه TRC20 چیزی حدود ۱ ترون است.

آیا امکان ارسال تتر ERC20 به آدرس TRC20 وجود دارد؟

خیر، ارزهای دیجیتال نباید به شبکه‌های اشتباه ارسال شوند و در صورت ارسال تتر ERC20 به آدرس کیف پول TRC20، تترهای شما از بین خواهد رفت.

آیا صرافی ارزپایا از شبکه TRC20 پشتیبانی می‌کند؟

بله، صرافی ارزپایا از شبکه TRC20 پشتیبانی می‌کند و شما می‌توانید ارزهایی همچون تتر را در شبکه نرون واریز و برداشت کنید.

ترون (Tron) چیست؟

ترون این روزها یکی از محبوب‌ترین شبکه‌های بلاک چینی و یکی از جذاب‌ترین ارزهای دیجیتال بازار است که توجه هر سرمایه‌گذاری را به خود جالب می‌کند. در این مقاله به بررسی ترون، چگونگی کار آن، تحولات قیمت این ارز دیجیتال، کیف پول‌ها و نحوه خرید آن می‌پردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.

ترون چیست؟

ترون (Tron) یکی از جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌ها در فضای کنونی ارزهای دیجیتال و بلاک چین است. هدف ترون ساخت یک اینترنت واقعا غیرمتمرکز است. پروتکل ترون در میان بزرگترین سیستم‌های اجرایی مبتنی بر بلاک چین دنیا قرار دارد.
به ادعای تیم ترون این شبکه بسیار مقیاس‌پذیر، دارای توان اجرایی بالا بوده و قادر است تا طیف وسیعی از برنامه‌های غیرمتمرکز را پشتیبانی کند. به برنامه‌هایی که روی بلاک چین و با استفاده از قراردادهای هوشمند اجرا می‌شوند، برنامه غیرمتمرکز یا دی‌‌اپ (Dapp) می‌گویند. این برنامه‌ها پس از اجرا بدون نیاز به واسطه‌ها و بدون احتمال از کار افتادن، به حیات خود ادامه می‌دهند.
شبکه ترون مدعی است که در حال حاضر ظرفیت انجام 2,000 تراکنش بر ثانیه با کارمزد نزدیک صفر را دارد، در حالی که اتریوم و بیت کوین به ترتیب 15 و 7 تراکنش در ثانیه انجام می‌دهند. ترون امیدوار است تا اکوسیستمی بسازد که همه بتوانند در تمام نقاط دنیا تمام نیازهای خود بر روی اینترنت را به صورت غیرمتمرکز و بدون واسطه انجام دهند.
مانند اتریوم با ترون می‌توانید قرارداد هوشمند، برنامه‌های غیرمتمرکز و توکن بسازید. دو استاندارد ایجاد توکن در ترون به نام‌های TRC-10 و TRC-20 وجود دارد. وب‌سایت رسمی ترون درباره این دو مفهوم می‌نویسد:
استاندارد TRC-10 بدون استفاده از ماشین مجازی ترون (TVM) توسط بلاک چین ترون پشتیبانی می‌شود. از سوی دیگر TRC-20 استانداردی است که برای قراردادهای هوشمند ترون با استفاده از ماشین مجازی ترون (TVM) کاربرد دارد. این استاندارد از نظر ساختاری با ERC-20 قابل قیاس است. توکن‌های TRC-10 می‌توانند با هزینه 1024 واحد TRX روی شبکه ترون صادر شوند. برای ساخت این نوع توکن نیاز به دانش برنامه نویسی خاصی نیست.
یکی از شناخته شده ترین توکن‌هایی که تاکنون روی ترون ساخته شده است، توکن بیت تورنت (BTT) است. این توکن از نوع TRC-10 است. برای قراردادهای هوشمند پیشرفته باید از استاندارد TRC-20 استفاده شود.

ارز دیجیتال ترون (TRX)

ارز دیجیتال ترون با واحد اختصاری TRX، ارز داخلیِ بلاک چین ترون است که در زمان نگارش این مطلب در رده 11 برترین ارزهای دیجیتال دنیا قرار دارد. این توکن در سپتامبر سال 2017 و پس از اولین ICO موفق ترون ساخته شد. در آن ICO ترون توانست 70 میلیون دلار سرمایه جذب کند. در ابتدا TRX توکنی روی شبکه اتریوم یا همان پروتکل ERC-20 بود و پس از فعال شدن قرارداد هوشمند ترون بلاک چین ترون در 25 ژوئن 2018، روی شبکه اصلی آمد.
ترون برخلاف اغلب ارزهای دیجیتال دیگر، قابل استخراج نیست و تایید تراکنش‌ها از طریق الگوریتم اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) انجام می‌شود که درباره آن در ادامه توضیح داده‌ایم. تعداد کل توکن‌های ترون 100 میلیارد واحد بوده که در زمان نگارش این پست حدود 66.6 میلیارد واحد از آن در گردش است.

تاریخچه و تیم ترون

ترون ایده یک کارآفرین چینی و جوان به نام جاستین سان (Justin Sun) است. جاستین سان قبل از ترون روی ریپل کار می‌کرده است. شرکت‌های چینی بزرگی مانند بیت مین، کیوتم، بایننس و FBG Capital از او حمایت به عمل آورده‌اند.
دومین شخصیت مهم در تیم ترون لوشن چن (Lucien Chen) است. او که از کارمندان ارشد شرکت‌های بزرگی چون تنسنت (Tencent) و علی‌بابا بوده است، اکنون رهبر بخش فنی ترون بوده و در رمزنگاری، تبلیغات، الگوریتم‌نویسی و بیگ دیتا سابقه فعالیت داشته است.
درباره بقیه اعضای تیم ترون، اطلاعاتی زیادی در دسترس نیست. وب‌سایت ترون ادعا می‌کند بیش از 100 کارمند در اختیار دارد که سابقه فعالیت در شرکت‌هایی همچون بایدو، تنسنت و علی‌بابا را دارند. ترون برای تحقق اهداف خود در جولای 2018 بیت تورنت که بزرگترین پلتفرم اشتراک داده جهان است را خریداری کرد.
توکن‌های اولیه ترون (TRX) که مبتنی بر اتریوم بودند در آگوست 2017 با قیمت 0.0019 دلار عرضه شدند و 70 میلیون دلار برای بنیاد توسعه دهنده شبکه سرمایه به بار آورند. در ماه می 2018 شبکه اصلی ترون راه‌اندازی شد و سپس در ژوئن همان سال توکن‌های ERC-20 به توکن‌های رسمی شبکه ترون تبدیل شدند.

ترون چگونه کار می‌کند؟

ساختار و معماری ترون بسیار پیچیده و بحث برانگیز است.ویتالیک بوترین، خالق اتریوم ساختار ترون را خلاف اصل تمرکززدایی دانسته است و اخیرا هم یکی از اعضای سابق بنیاد ترون ادعا کرده که این شبکه دیگر غیرمتمرکز نیست. در این بخش سعی می‌کنیم به زبان ساده معماری و نحوه اجماع در شبکه ترون را توضیح دهیم.

معماری ترون

ترون از یک معماری سه لایه در شبکه خود بهره می‌برد. این سه لایه عبارتند از:

• لایه ذخیره‌سازی (Storage layer)
• لایه هسته (Core layer)
• لایه برنامه کاربردی (Application layer)

لایه ذخیره سازی
پروتکل ذخیره‌سازی توزیع شده ترون برای ذخیره سازی بلاک و ذخیره‌سازی حالت طراحی شده است. بنابر گفته تیم ترون، نظریه دیتابیس گراف در طراحی لایه ذخیره سازی گنجانده شده است تا گوناگونی‌ ذخیره داده به معنای واقعی امکان پذیر شود.
لایه هسته
ماژول قرارداد هوشمند، ماژول مدیریت حساب و ماژول اجماع در داخل لایه هسته قرار دارند. زبان برنامه نویسی قراردادهای هوشمند ترون جاوا (Java) بوده و قرار است که زبان‌های برنامه نویسی دیگر هم اضافه شوند. همچنین نوع اجماع در ترون، اثبات سهام نمایندگی شده (DPOS) است.
لایه برنامه کاربردی
توسعه دهندگان می‌توانند از واسط‌های کاربری (اینترفیس‌ها) برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز و سفارشی‌سازی کیف پول‌ها بهره ببرند.

انواع نود در شبکه ترون

در شبکه ترون سه نوع نود تعریف شده است که عبارتند از:

1. نودهای شاهد نماینده‌ٔ ارشد (Super Representative Witness) – به اختصار فول‌نودهای SR
2. فول‌نود (Full Node)
3. سالیدیتی نود (Solidity Node)

فول‌نودهای SR وظیفه تولید بلاک را دارند و در حقیقت از تایید تراکنش‌ها در عمل اثبات سهام، سود می‌برند. نود SR شدن یک سری شرایط بسیار خاص را می‌طلبد. همین موضوع باعث شده تا بر سر مدل حاکمیتی در ترون بحث‌ و جدل‌های فراوان شکل بگیرد.
فول‌نودهای معمولی وظیفه ارائه API و انتشار تراکنش‌ها و بلاک‌ها را بر عهده می‌گیرند.
سالیدیتی نودها هم بلاک‌های قطعی (irrevocable blocks) را همگام‌سازی می‌کنند و همچنین API های استعلام را ارائه می‌دهند.

اجماع و تولید بلاک در ترون

ترون بر خلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال (مثل بیت کوین و اتریوم)، مبتنی بر ماینینگ و اثبات کار نیست. همانطور که احتمالا می‌دانید در فرایند ماینینگ داوطلبان می‌توانند سخت افزارهای کامپیوتری خود را برای انجام محاسبات در اختیار شبکه قرار دهند و کسب درآمد کنند. با استفاده از این روش انگیزشی، حملات از شبکه دفع می‌شود و امنیت آن حفظ می‌گردد.

با این حال یکی از مشکلات اساسی ماینینگ، در حال حاضر مصرف برق بالای آن است. همچنین نیاز به خرید دستگاه استخراج هم یکی دیگر از مسائلی است که در نظر گرفته می‌شود. از سوی دیگر به عقیده تیم ترون امکان انحصاری شدن ماینینگ در آینده وجود دارد و کسانی که هیچ اعتقادی به یک ارز دیجیتال ندارند هم می‌توانند بخش بزرگی از عملیات ماینینگ را در دست گیرند.

یکی از راهکارهایی که برای جلوگیری از هدر رفت انرژی و انحصاری شدن ماینینگ پیشنهاد شده، الگوریتم اثبات سهم (Proof of Stake – POS) است. در فرایند اثبات سهام، دارندگان واحدهای یک ارز دیجیتال می‌توانند با اختصاص دارایی خود به شبکه، در عمل تولید و تایید بلاک مشارکت و کسب درآمد کنند. با این روش علاوه بر اینکه نیازی به مصرف برق و خرید سخت افزار نیست، تنها کسانی مشارکت خواهند کرد که واحدهای یک ارز دیجیتال را بخرند.

به عقیده تیم ترون الگوریتم اثبات سهام به خودی خود مشکل ساز خواهد بود و باید این الگوریتم را در جهت بهبود شبکه، سفارشی‌سازی کرد. به اعتقاد آن‌ها در اثبات سهام معمولی، افراد ثروتمند شانس بیشتری برای تولید بلاک دارند و ممکن است تاثیرگذاری آن‌ها به حدی بالا برود که شبکه را به خطر بیاندازد.

ترون از الگوریتم اثبات سهام نمایندگی‌ شده (Delegated Proof of Stake – DPoS) بهره می‌برد. در این الگوریتم همه در تولید بلاک و تایید تراکنش‌ها نقش ندارند و به جای آن 27 نماینده از کل شبکه در کار تولید بلاک شرکت و کسب درآمد می‌کنند. در واقع همه دارندگان توکن TRX می‌توانند به نامزدهای نمایندگی رای بدهند و در نهایت 27 نماینده برای تولید بلاک انتخاب می‌شود. اگر نماینده‌ای قصد خراب کاری داشته باشد، آفلاین شود یا هر چیز دیگری، خیلی سریع با رای جامعه، نماینده دیگری جایگزین می‌شود. برای نامزد شدن در انتخابات، یک سری شرایط خاص وجود دارد که یکی از آن‌ها پرداخت 9,999 واحد ترون (TRX) است. رای‌گیری هر 6 ساعت یکبار دوباره انجام و لیست نمایندگان به‌روز می‌شود. ترون سیستم خود را نوعی دموکراسی واقعی می‌داند که در آن شهروندان یک جامعه برای بهبود وضعیت خود به نمایندگان واجد شرایط رای می‌دهند. نمایندگان از نوع نودهای ارشد (Super Representative Witness) هستند که در بالا توضیح داده‌ایم.

زمان بلاک ترون 3 ثانیه بوده و پاداش بلاک آن 32 واحد TRX است. به طور کلی سالانه 336,384,000 واحد ترون (TRX) به نمایندگان منتخب تعلق می‌گیرد. همچنین بین 127 نامزد نمایندگی هم هر 6 ساعت 115,200 واحد TRX توزیع می‌شود. میزان رای دریافتی در میزان پاداش دریافتی موثر است.

برای اینکه کاربران بتوانند در رای‌گیری شرکت کنند باید چیزی به نام TronPower یا به اختصار TP داشته باشند. برای بدست آوردن TP افراد جامعه باید توکن‌های TRX خود را به شبکه اختصاص دهند یا به اصطلاح فریز کنند. هر واحد TRX برابر با یک TP است.

طبق اعلام بنیاد ترون تا ژانویه سال 2021 این شبکه تورم نخواهد داشت اما پس از آن هر سال به طور خودکار یک درصد کوچکی از تورم را شاهد خواهیم بود. ویتالیک بوترین، خالق اتریوم به شدت منتقد روش اجماع ترون و ایاس بوده و می‌گوید که این روش چیزی جز انحصار نیست. با این حال ما بی طرفی را حفظ می‌کنیم و نتیجه‌گیری را به عهده شما کاربران عزیز می‌گذاریم.

قیمت ترون

ترون (TRX) یکی از آن دسته ارزهای دیجیتالی است که سود بسیار خوبی را برای سرمایه‌گذاران مخصوصا سرمایه‌گذاران اولیه به ارمغان آورده است. در سپتامبر 2017 ترون با قیمت 0.002 دلار به صرافی‌ها عرضه شد و در ژانویه 2018، در زمان اوج‌گیری شدید آلت کوین‌ها قیمت هر واحد ترون به 0.028 دلار رسید، یعنی بیش از 10,000 درصد رشد نسبت به قیمت اولیه در کمتر از چند ماه!

پس از ژانویه 2018، قیمت ترون هم مانند دیگر ارزهای دیجیتال سیر نزولی شدیدی به خود گرفت اما با این حال هنوز در بین تمام ارزهای دیجیتال یکی از بهترین عملکردها را از نظر قیمتی دارد. امروز که در حال نگارش این خبر هستیم، قیمت هر واحد ترون 0.024 دلار است که نسبت به قیمت اولیه، رشد بیش از 1,200 درصدی را نشان می‌دهد.
عرضه TRX محدود است و تعداد مشخصی از آن تولید خواهد شد. تعداد کل واحدهای TRX حدود 99 میلیارد است. در حال حاضر یعنی می 2019، تعداد توکن‌های در گردش ترون 66.6 میلیارد واحد تخمین زده می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2020 تمام واحدهای ترون تولید شوند و پس از آن با یک نرخ تورم سالانه، هر سال به تعداد توکن‌ها افزوده خواهد شد.

اکو اسمارت و کلاهبرداری با نام قرارداد هوشمند

اکو اسمارت یکی دیگر از طرح های پانزی است که این بار در حوزه ی بلاکچین ترون فعالیت می کند و با عنوان قرارداد هوشمند ترون اقدام به جذب کاربر می کند. این طرح با دریافت ترون از کاربران خود، به آن ها وعده ی سود مشارکتی بالا می دهد. روش درآمد زایی این سایت به صورت هرمی است و نمی توان نقشه ی راه و وایت پیپر علمی و معتبری را برای ان متصور بود. توکن رسمی این پروژه نیزECS است که قصد داریم آن را در قالب یک مقاله بررسی کنیم.

نظر ما در اینجا این است که این پروژه ماهیت کلاهبرداری دارد و شباهت زیادی به سایر پروژه های اسکم در حوزه ارزهای دیجیتال دارد. جالب است بدانید پروژه هایی با این ماهیت به سرعت در میان کاربران ایرانی معروف شده و طرفداران خاص خود را پیدا می کنند.

قرارداد هوشمند اکو اسمارت ترون و توکن ECS

بهتر است در ابتدا به بررسی نحوه ی فعالیت این پروژه بپردازیم تا با شناخت دقیق تر بتوانیم بدون تعصب نظر خود را ارائه دهیم. این طرح با دریافت ترون از کاربران خود سعی دارندتا محصول خود که توکن ECS است را توزیع کنند. به گفته ی این سایت،این توکن برای سرویس های مختلفی مانند گیمینگ، ربات ترید، شبکه های اجتماعی و صرافی غیرمتمرکز قابل استفاده است.

شرکت در پلن های سرمایه گذاری

در سایت این پروژه ی کلاهبرداری از طرح های تشویقی برای جلب توجه کاربران استفاده شده است. سرمایه گذاران باید مقداری ترون برای مشارکت و کسب سود در این پروژه ارسال کنند. حداقل ترون لازم برای مشارکت باید ۵۰۰۰ ترون باشد و سقفی برای واریز تعیین نشده است.

زیر مجوعه گیری

با جذب زیر مجموعه در این سایت میتوانید سود خود را بیشتر کنید. بعداز این که یکی از پلن های ۵۰۰۰، ۱۰۰۰۰ و ۲۰۰۰۰ واحدی پروژه اکو اسمارت با واریز ترون فعال شد، می توانید از طریق لینک رفرال اقدام به جذب زیر مجموعه کنید و از طریق پورسانت دریافت کنید.

شرکت در استخرها

روش دیگر کسب درآمد در اکو اسمارت، شرکت در استخرهای عمومی، میانی و بازنشستگی است. درصدی از سرمایه جذب شده به صورت هفتگی و ماهانه از طریق این استخرها به کاربر ها داده می شود.

استخر عمومی: تمام افراد بدون نیاز به هیچ زیر مجموعه ای می توانند جز این استخر شوند. پرداختی ها در این استخر به صورت هفتگی است و سود در میان آن ها تقسیم خواهد شد.

استخر میانی: این استخر شامل کسانی است که سه زیر مجموعه دارند و هر زیر مجموعه خود شاخه ی جدیدی را به وجود آورده باشند. این استخر سود اعضا را به صورت ماهانه واریز می کند.

استخر بازنشستگی: افرادی که ۶ سطح زیرمجموعه جمع آوری کرده باشند، از مزایای این استخر بهره مند می شوند که ۳ درصد از کل سرمایه ی ورود به سیستم است.

نحوه ی فعال سازی پلن

برای مشارکت در این پلن ها باید کیف پول های TronLinkPro، TokenPocket و TronWallet استفاده کنید. در این کیف پول ها لینک مستقیم به وب سایت اکو اسمارت قرار دارد که با کلیک بر روی آن به صورت خودکار به ولت آن ها وصل خواهید شد. جالب است بدانید که این کیف پول ها مشارکت و همکاری با این پروژه را تایید نکرده و مسئولیتی در قبال آن به عهده نمی گیرند.

پشت پرده این پروژه چیزی جز کلاهبرداری نیست.

استفاده از نام تکنولوژی قرارداد هوشمند و داستان توکن ECS چیزی جز برای فریب افرادی که سواد چندانی در این حوزه ندارند، نیست. اکو اسمارت تنها یک پروژه ی هرمی است که سود اصلی به افراد بالاتر می رسد. مثل تمام طرح های پانزی سرمایه ی ورودی بین افراد قدیمی تر توزیع می شودکه بیشترین مقدار آن به جیب خالق پروژه می رود. متاسفانه در سایت این پروژه وایت پیپر یا نقشه ی راهی دیده نمی شود.

در نظر داشته باشید که اصل پولی که در این پلن ها قرار می گیرد قابل برداشت به نظر نمی رسد. در یکی از قسمت های این سایت صراحتا گفته شده که اصل پول از این سایت قابل برداشت نمی باشد.