بازارهای spot و فیوچر

مفهوم لیکویید در ارز دیجیتال چیست؟

تفاوت فیوچرز با مارجین چیست و کدام یک بهتر است؟

در این مقاله می‌خواهیم دو رویکرد مختلف معامله کردن در صرافی بایننس (Binance) را بررسی کنیم. این دو رویکرد شامل معاملات فیوچرز (Futures) یا قراردادهای آتی و معاملات مارجین (Margin) است. فیوچرز و مارجین در کنار تفاوت‌هایی که دارند از چند جنبه نیز مشابه هم هستند. در مقاله صرافی معتبر رمزینکس ابتدا هر کدام را به اختصار توضیح داده و سپس به تفاوت فیوچرز با مارجین پرداخته شده است.

معاملات فیوچرز بایننس

قبل از پرداختن به تفاوت فیوچرز با مارجین بهتر است مختصری در مورد هر یک توضیح دهیم. فیوچرز بایننس محصولات مشتقه‌ای است که به معامله‌گر در مورد قیمت آینده دارایی‌های باراز رمز ارزها گمانه زنی کنند. این قرارداد شامل قراردادهای سنتی و دائمی است که هر دو ماهیت قراردادی را که برای معامله کردن انتخاب کرده‌اید تعیین می‌کنند. برای اطلاعات بیشتر به مقاله «بایننس فیوچرز چیست؟ معاملات آتی در بایننس چگونه است؟» مراجعه کنید.

معاملات بازارهای spot و فیوچر مارجین بایننس

معاملات مارجین بایننس روشی برای معامله دارایی‌های رمزنگاری شده با پول قرض گرفته شده از شخص ثالث است. معامله‌گران با این امکان بهره‌مند شدن از سرمایه بیشتر از موجودی اصلی خود می‌توانند به عنوان اهرمی برای کسب سودهای بیشتر استفاده کنند.

معاملات مارجین در سیستم‌های معاملاتی سنتی بسیار محبوب است زیرا به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا زا اهرم‌های (لوریج) بیشتری استفاده کنند. این کار احتمال کسب سودهای بسیار بیشتر از بازارها را برای معامله‌گران افزایش می‌دهد.

با این وجود، در حالی که وجوه معامله شده در بازارهای سنتی از طریق کارگزاران سرمایه‌گذاری تأمین می‌شود، وجوه مورد معامله در معاملات مارجین بایننس بیشتر از سوی معامله‌گران دیگر تامین می‌شود. شاید با خودتان فکر کنید که «چرا باید معامله‌گران دیگر سرمایه خود را در اختیار معامله‌گران دیگر قرار دهند؟»

خوب، سیستم عملیات نسبتاً ساده است: آن دسته از معامله‌گرانی که معامله‌گران مارجین را از نظر مالی تأمین می‌کنند می‌دانند که می‌توانند با این کار مقداری سود دریافت کنند، از این رو این کار به نفع هر دو طرف است.

مزایای معاملات مارجین

• استفاده از اهرم: معامله‌گران بایننس می‌توانند پوزیشن‌های معاملاتی بزرگتری نسبت به سرمایه اصلی خودشان باز کرده و میزان سودشان را افزایش دهند.
• دستیابی سریعتر به اهداف سودآوری: معاملات مارجین به اهداف مالی در معاملات دست یابید که در حالت عادی برایتان غیرقابل باور بود. این در حالی است که رسیدن به چنین اهدافی با داشتن سرمایه ناچیز غیرممکن است.

معایب معاملات مارجین

اهرم: اگرچه اهرم می‌تواند به معامله‌گران کمک کند تا خیلی سریع‌تر به اهداف معاملاتی‌شان نزدیک شوند، اما این ابزرا در عین حال می‌تواند یک شمشیر دو لبه باشد که معامله‌گران را تا آنجا که ممکن است از اهدافشان دور کند.

معامله‌گران لزوماً لزوماً نمی‌دانند از چه مقدار اهرم استفاده کنند و غالباً از این فرصت درخشان سوء استفاده می‌کنند. در نتیجه آنها به شدت متضرر شده و مجبور به پرداخت کارمزد‌ها و هزینه‌های اضافی می‌شوند. بد نیست به یاد داشته باشید که هرچه میزان اهرمی که در معاملات استفاده می‌کنید بالاتر باشد (در صورت نامساعد بودن شرایط بازار) احتمال لیکوید شدن حساب‌تان بیشتر خواهد بود.

تفاوت فیوچرز و مارجین

تفاوت فیوچرز و مارجین در چند مورد خلاصه می شود. در معاملات فیوچرز امکان استفاده از اهرم‌های بالا وجود دارد در حالی که در قراردادهای مارجین بایننس میزان اهرم در دسترس محدودتر است.

معاملات مارجین بایننس روشی برای معامله کردن دارایی‌های رمزنگاری شده از طریق قرض گرفتن سرمایه است که به معامله‌گر این امکان را می‌دهد با دسترسی به سرمایه بیشتر به عنوان اهرم پوزیشن‌های معاملاتی بزرگتری داشته باشند. اساساً، در معاملات مارجین نتایج معاملات چند برابر می‌شود تا بدین ترتیب معامله‌گران بتوانند سود بیشتری را در معاملات موفق کسب کنند.

قرارداد فیوچرز توافقنامه‌ای برای خرید یا فروش یک دارایی با قیمت از پیش تعیین شده در آینده است. معامله‌گران در معاملات فیوچرز می‌توانند با گرفتن پوزیشن‌های لانگ (خرید) یا شورت (فروش) از حرکت‌های سود کسب کنند. قراردادهای فیوچرز بایننس با توجه به تاریخ‌های مختلف تحویل به قراردادهای فیوچرز سه ماهه و دائمی تقسیم می‌شوند.

معامله‌گران می‌توانند در معاملات مارجین و فیوچرز با استفاده از اهرم (لوریج) سود معاملات را چند برابر کنند. اما تفاوت میان این دو قرارداد چیست؟ در ادامه به این موضوع می‌پردازیم.

بازارها و دارایی‌های معاملاتی

معامله‌گران مارجین سفارشات خرید یا فروش رمز ارزها را در بازار اسپات (Spot Market) ثبت می‌کنند. این بدان معنی است که سفارشات مارجین با سفارشات ثبت شده در بازار اثبات مرتبط می‌شوند. همه سفارشات مربوط به مارجین در واقع سفارشات اسپات هستند. معامله‌گران در هنگام معامله کردن محصولات فیوچرز سفارشات خرید یا فروش قرارداد را در بازار مشتقات انجام می‌دهند. به طور خلاصه، معاملات مارجین و فیوچرز در دو بازار مختلف انجام می‌شوند.

اهرم (Leverage)

اهرم یا لورج از موارد مهم در تفاوت فیوچرز و مارجین است. معامله‌گران مارجین برای معامله کردن دارایی‌های موجود در پلتفرم بایننس می‌توانند از اهرم‌های ۳ تا ۱۰ برابر استفاده کنند. ضریب اهرم بر اساس این فاکتور تعیین می‌شود که از حالت مارجین کراس (Cross) استفاده کنید یا مارجین ایزوله (Isolated). در مقابل، در قراردادهای فیوچرز امکان استفاده از اهرم‌های بالاتر تا ۱۲۵ برابر وجود دارد.

تخصیص وجه تضمین (Collateral)

در معاملات فیوچرز و مارجین بایننس معامله‌گران می‌توانند اهرم را از کراس به ایزوله و بالعکس تبدیل کنند. بنابراین آنها می‌توانند سرمایه خود را به یک پوزیشن کراس پوزیشن‌های ایزوله اختصاص دهند تا بدین ترتیب وجه تضمین خود را به طور منطقی بین این دو نوع اهرم تقسیم کرده و ریسک معاملاتی خود را کنترل کنند.

کارمزد معاملات

معاملات مارجین به بازارهای spot و فیوچر کاربران این امکان را می‌دهد که از پلتفرم معاملاتی وام بگیرند و نرخ بهره وام را برای ساعت بعد محاسبه می‌کند. کاربران در آینده این وام را پس می‌دهند. معامله‌گران باید برای عدم لیکوید شدن از داشتن دارایی کافی در حسابشان اطمینان حاصل کنند.

در مقابل، در قراردادهای فیوچرز‌ از مارجین نگهداری (Maintenance Margin) به عنوان وجه تضمین استفاده می‌شود که بدان معناست که بازپرداختی در کار نیست اما کاربران باید از داشتن وجه تضمین کافی اطمینان حاصل کنند.

در هر دو نوع معاملات مارجین و فیوچرز کاربران باید مبلغی را به عنوان کارمزد معاملات پرداخت کنند؛ و هزینه معاملات مارجین مشابه کارمزد معاملات اسپات است.

به دلیل تفاوت قیمت دارایی‌ها در قراردادهای فیوچرز دائمی و فیوچرز سه ماهه، از فاندینگ ریت (Funding Rate) برای تعدیل قیمت‌ها بین بازار معاملات فیوچرز دائمی و دارایی مورد معامله استفاده می‌شود. لطفاً توجه داشته باشید که فقط در قراردادهای فیوچرز دائمی از معامله‌گران فاندینگ ریت گرفته می‌شود.

فیوچرز یا مارجین؛ کدام یک بهتر است؟

معاملات مارجین بازارهای spot و فیوچر بایننس برای معامله‌گرانی که سرمایه کافی برای شروع معامله ندارند بسیار مناسب است. از طرف دیگر، به نظر می‌رسد فیوچرز بایننس گزینه مناسب‌تری برای معامله‌گرانی است که موجودی حساب قابل قبولی دارند.

در جریان پی بردن به اینکه کدام رویکرد معاملاتی برایتان مناسب‌تر است باید به این درک برسید که انتخاب بازارتان باید بر اساس اندازه سهام، تجربه‌تان از سایر پلتفرم‌های معاملات سنتی و نوع معامله‌گر که می‌خواهید به آن تبدیل شوید باشد.

راهنمای ابزار رایگان تریدینگ ویو (TradingView) به بازارهای spot و فیوچر زبان ساده برای تحلیل تکنیکال

مفهوم لیکویید در ارز دیجیتال چیست و چگونه جلوگیری کنیم؟

لیکویید در ارز دیجیتال هنگامی اتفاق می‌افتد که معامله‌گر برای باز نگه‌داشتن پوزیشن خود سرمایه لازم را نداشته باشد. با توجه به این امر پوزیشن بسته می‌شود و در اصطلاح لیکویید در ارز دیجیتال اتفاق خواهد افتاد.(این دردناک ترین اتفاق در دنیای معامل گری ارز دیجیتال است که با آموزش ارز دیجیتال در مشهد می توانید جلوی این اتفاق را بگیرید. لیکویید شدن به موارد خاصی وابسته است که شامل میزان سرمایه و Leverage (لوریج) می‌شود. بنابراین برای تریدرها و حساب ها عدد مشخصی را نمی‌توان حساب کرد.

در حقیقت لیکویید شدن در ارز دیجیتال به معنای بسته شدن حساب معاملاتی در بازار فیوچر است. زمانی حساب یک معامله‌گر بازار ارز دیجیتال لیکویید می‌شود که در یک معامله میزان ضررها بیشتر از سرمایه باشد و سرمایه صفر شود. هنگامی که در یک معامله ضرر معادل سرمایه تریدر شود صرافی مورد نظر پوزیشن را مسدود و حساب را به حالت صفر در می‌آورد. به عنوان مثال فرض را بر این می‌گذاریم که یک معامله‌گر قصد دارد که یک پوزیشن را با لوریج 20 باز نماید. هنگامی که این تریدر به معامله‌ی فیوچرز کوین اتر وارد شد در صورتی که قیمت ETH حرکتی برخلاف پوزیشن داشته باشد و به پنج درصد تغییر یابد، ضرری که متوجه این پوزیشن می‌شود به میزان 100 درصد است. در این موقعیت صرافی پوزیشن مورد نظر را مسدود خواهد کرد. البته صرافی‌هایی نیز وجود دارند که پیش از رسیدن میزان ضرر به 100 درصد پوزیشن را مسدود می‌کنند. این رویداد به علت روش کار این نوع معامله‌ها و سیاست‌هایی که در صرافی‌ها است اتفاق می‌افتد.

در معاملاتی که در آینده انجام می‌گیرد، اکسچنج تنها به عنوان نقش یک واسطه عمل می‌کند و فقط از معامله‌گران کارمزد دریافت می‌کند. معامله‌گرانی که در معاملات ارزهای دیجیتال سود دریافت می‌کنند سودشان از محل ضرر دیگران دریافت می‌شود. بنابراین نتیجه می‌گیرم زمانی که یکی از کاربران در دنیای دیجیتال لیکویید می‌شود سرمایه او به عنوان سود دیگر معامله‌گران استفاده می‌شود.

برای درک بهتر این مسئله یک مثال می‌آوریم فرض کنید که صرافی بایننس به کاربران خود یک لوریج را ارائه می‌دهد که این لوریج از محل صندوقی است که سرمایه لیکویید شده‌ی معامله‌گران قرار گرفته است. به این ترتیب بایننس سرمایه تریدرهایی را که لیکویید شده اند را در این صندوق نگهداری کرده و سود معامله‌گران دیگر را از محل این صندوق پرداخت می‌کند. برای درک بیشتر مفهوم لیکویید در بازارهای spot و فیوچر ارز دیجیتال و لوریج باید با انواع بازار مالی آشنا شوید.

پیشنهاد ویژه: مینی دوره آموزش رایگان ارز دیجیتال

پیش از این‌که ادامه مطلب را مطالعه کنید، دوره بالا را به‌عنوان یک پیشنهاد ویژه به شما معرفی می‌کنیم، شما با شرکت در این دوره، تمام نکات ضروری که برای حضور در بازار ارزها یدیجیتال لازم است را آموزش خواهید دید.

ارتباط لیکویید در ارز دیجیتال و انواع بازار مالی

مفهوم لیکویید در ارز دیجیتال چیست؟

در واقع در دنیای رمز ارزها سه بازار مالی وجود دارد که با نام‌های Spot (اسپات)، Margin (مارجین)، Futures‌ (فیوچرز) شناخته می‌شوند. بازار مالی اسپات، در این بازار جابه‌جایی دارایی بین دو تریدر به صورت واقعی انجام می‌گیرد. به عنوان مثال در صورتی که یک تریدر در بازار اسپات یک بیت کوین خریداری کند مالکیت از فروشنده به خریدار انتقال می‌یابد.

در حقیقت بازار مارجین همان بازار اسپات می‌باشد که معاملات اسپات نیز در آن انجام می‌گیرد با این فرق که در بازار مارجین تریدر قسمتی از سرمایه معامله را از صرافی قرض گرفته است به این عملکرد در اصطلاح استفاده از لوریج (Leverage) می‌گویند.

در مورد بازار فیوچرز باید بگوییم که این بازار عملکردی قراردادی دارد و در واقع چیزی را به شکل واقعی انتقال نمی‌دهد. در این بازار تریدرها بر روی مواردی مانند تغییرات قیمت در آینده معامله می‌کنند. تریدرها در بازار فیوچرز از اهرم ها استفاده می‌کنند. این شکل از بازار برای تریدرها موقعیتی را ایجاد می‌کند تا بتوانند بدون داشتن سرمایه کافی بازارهای spot و فیوچر در این بازر فعالیت کنند.

شباهت‌های زیادی میان بازار فیوچرز و مارجین وجود دارد اما در واقع این دو بازار کاملا از یکدیگر متفاوت هستند. زمانی که معامله‌گران در بازار مارجین بیت کوین خریداری می‌کنند همان مقدار به صورت واقعی به حساب آن‌ها انتقال می‌یابد. اما در بازار فیوچرز هیچ بیت کوینی به حساب معامله‌گر منتقل نخواهد شد.

معامله‌گران باید بدانند که سرمایه آن‌ها زمانی در بازار اسپات از بین خواهد رفت که قیمت دارایی آن‌ها صفر شده باشد. اما این بازارهای spot و فیوچر موضوع در معامله مارجین و فیوچرز به گونه‌ی دیگری است شما در این دو بازار علاوه بر سرمایه خودتان از لوریج یا قرض از سرمایه به میزان بیشتری در معاملات خود استفاده کنند. بنابراین صرافی‌ها برای مدیریت ریسک و خطر پذیری از فرایندهای مختلفی مانند لیکویید در ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. زمانی که میزان ضرر و زیان‌ها از سرمایه شما بیشتر شد صرافی به شکل کاملاً اتوماتیک پوزیشن شما را مسدود می‌کند و اصل سرمایه را نیز به عنوان ضرر وارد شده به شمار می‌آورند و به این ترتیب است که سرمایه تریدر صفر می‌شود.

چه زمانی لیکویید در ارز دیجیتال اتفاق می افتد؟

چه زمانی لیکویید در ارز دیجیتال اتفاق می افتد؟

قیمتی که موجب لیکویید در ارز دیجیتال می‌شود به پوزیشن معامله‌گر بستگی دارد. در صورتی که معامله‌گر پوزیشن لانگ یا خرید استقراضی را انتخاب کند، هنگامی که قیمت مورد معامله از قیمت ورودی کمتر باشد نخست وارد محدوده‌ی ضرر شده و پس از آن به قیمت تسویه حساب نزدیک می‌گردد. به عنوان مثال ممکن است قیمت رمز ارز بیت کوین در آینده افزایش پیدا کند. معامله‌گر با قیمت فعلی بیت کوین (۴۸,۰۱۶ دلار) وارد پوزیشن لانگ این ارز دیجیتالی می‌شود در حالی که لوریج حساب او 20 است، اگر به هر دلیلی قیمت BTC افت کند و یک روند نزولی را طی کند. در صورتی که قیمت این ارز دیجیتالی 5 درصد کاهش پیدا کند (یعنی قیمت به۴۵,۶۱۶ دلار خواهد رسید) معامله‌گر لیکویید خواهد شد.

در پوزیشن شورت یا بازارهای spot و فیوچر فروش استقراضی این فرایند نتیجه‌ی برعکس دارد به این شکل که معامله‌گر با تصور کاهش قیمت بیت کوین به پوزیشن شورت وارد می‌شود، در صورتی که این رمز ارز با 5 درصد افزایش قیمت روبرو شود معامله‌گر لیکویید خواهد شد.

نکته مهمی که در ارتباط با لیکویید در ارز دیجیتال وجود دارد این است که هر قدر لوریج انتخاب شده بیشتر باشد احتمال لیکویید شدن در ارز دیجیتال بیشتر خواهد شد و درصد کمتری از تغییرات قیمت باعث لیکویید شدن حساب معامله‌گران خواهد شد.

چگونه از لیکویید در ارز دیجیتال جلوگیری کنیم؟

چگونه از لیکویید در ارز دیجیتال جلوگیری کنیم؟

برای پیشگیری از لیکویید در ارز دیجیتال باید به مواردی در رابطه با مدیریت سرمایه به همراه حساب توجه کرد. برخی از این فاکتورها احتیاج به تمرین و تکرار دارند. در حالی که بعضی دیگر پیش از شروع هر معامله یا باز کردن پوزیشن‌ها مورد توجه واقع می‌شود. در ادامه قصد داریم چند نکته را در این رابطه یادآوری کنیم.

روش انجام معاملات آتی (فیوچرز) در بایننس

قرارداد آتی توافقنامه‌ای است مبتنی بر خرید یا فروش دارایی مشخص در زمان معین در آینده، با قیمت مشخص.

قراردادهای آتی دو طرفه است و می توانیم بدون در اختیار داشتن کالا یا هر دارایی دیگری، آن را با مشخصات معین بفروشیم و در آینده (پس از چند ماه) آن را با قیمتی که اکنون توافق کردیم تحویل دهیم و پول آن را دریافت کنیم.

معاملات آتی در ارزهای دیجیتال نیز قابل انجام است.

بایننس نیز به عنوان یکی از پلتفرم‌های معاملاتی شناخته شده، امکان انجام معاملات فیوچرز را فراهم کرده است.

قبل از اینکه بتوانید یک حساب آتی بایننس باز کنید، نیاز است که حساب معمولی بایننس را داشته باشید.

برای این کار به وبسایت بایننس رفته و با کلیک بر روی گزینه Register در سمت راستی بالای صفحه نمایش‌تان حساب معمولی بایننس خود را فعال کنید؛ سپس طبق مراحل زیر پیش بروید:

آدرس ایمیل خود را وارد کرده و یک رمز عبور امن برای خود انتخاب کنید. اگر کسی بایننس را به شما معرفی کرده است، ID او را در بخش referral ID وارد کنید.

بعد از این کار بر روی گزینه Create account کلیک کنید.

سپس یک ایمیل تاییدیه به شما فرستاده می‌شود و با دنبال کردن آموزش‌های گفته شده در ایمیل فرستاده‌شده، حساب خود را ثبت کنید.

اکنون حساب معمولی شما فعال شده است؛ سپس برای باز کردن حساب آتی به اکانت خود در بایننس وارد شده و در نوار بالای صفحه گزینه Futures را انتخاب کنید.

وقتی وارد بخش آتی بایننس می‌شوید، دو حرف اول ایمیل خود را در سمت راست بالای تصویر می‌بینید.

بر روی گزینه Open now کلیک کنید و حساب آتی خود را در بایننس فعال کنید. تمام شد! حال می‌توانید در آتی بایننس به خرید و فروش بپردازید.

نحوه شارژ کردن حساب آتی بایننس

شما می‌توانید سرمایه‌های رمزارزی خود را بین کیف پول صرافی خود (حساب معمولی) و کیف پول آتی خود (حساب آتی) جابجا کنید.

برای ارسال پول به کیف پول آتی خود بر روی گزینه Transfer در سمت پایین راست صفحه آتی خود در بایننس کلیک کرده و با تعیین کردن مقدار پولی که قصد ارسال آن را دارید، عبارت Confirm transfer را انتخاب کنید. حال می‌توانید به راحتی افزایش موجودی حساب آتی خود را ببینید.

رابط کاربری حساب آتی بایننس

طبق اعداد زیر راهنمایی‌های زیر را بخوانید:

1. در این قسمت شما می‌توانید:
a. نوع قرارداد معامله خود را مشخص کرده، لوریج را تغییر داده ( نسبت 20 به صورت پیش فرض) و همینطور بین کراس مارجین و مارجین ایزوله انتخاب کنید.
b. قیمت مارک شده را چک کنید(بررسی قیمت مارک شده بسیار مهم است تا مانع لیکویید شدن حساب خود شوید)
c. نرخ سرمایه‌گذاری مورد انتظار را بررسی کنید.
d. پوزیشن‌های خود را در زمان‌بندی auto-deleverage بررسی کنید. این کار در زمانی که نوسان بسیار بالاست، مهم می‌باشد.
e. دیگر تغییرات بازار؛ همچون قیمت 24 ساعته و حجم 24 ساعته را رصد کنید.

2. در این قسمت نمودار قیمتی را مشاهده می‌کنید. در سمت راست این بخش می‌توانید بین حالت اورجینال و یا نمودار TradingView انتخاب کنید و یا میزان عمق سفارشات خود را مشاهده کنید.

3. در بخش 3 می‌توانید فعالیت معاملاتی خود را رصد کنید. شما به راحتی می‌توانید با رفتن بین زبانه‌های مختلف وضعیت فعلی پوزیشن‌های خود، موجودی حساب مارجین، سفارش‌های باز و یا قبلا اجرا شده را دیده و یک یک اطلاعات کامل از سابقه معاملاتی و تراکنش‌های خود در یک بازه زمانی خاص به دست آورید.

4. این قسمت مخصص ثبت سفارشات و تغییر بین انواع مختلف سفارش است. در ضمن در بخش 4 تصویر می‌توانید موجودی حساب بایننس خود را نیز چک کنید.

5. در اینجا می‌توانید به صورت زنده وضعیت سفارشات خود و همچنین عمق سفارشات را ببینید. در منوی موجود در سمت بالا راست این بخش می‌توانید دقت سفارشات را تغییر دهید.

6. در این بخش می‌توانید تاریخچه زنده معاملات آتی بایننس را ببینید.

7. با رفتن روی بخش info قسمت پرسش و پاسخ آتی بایننس را پیدا می‌کنید. تاریخچه نرخ سرمایه‌گذاری را دیده و میزان سرمایه تضمین خود را ببینید. برای خارج شدن از حساب آتی بایننس نیز باید از قسمت 7 این کار را بکنید.

تنظیم کردن لوریج (اهرم)

در آتی بایننس می‌توانید چند قرارداد مختلف را اجرا کنید و برای هرکدام لوریج مخصوص تعیین بنمایید. برای انتخاب نوع قرارداد در بالای صفحه به روی گزینه current contract رفته و آن را تغییر دهید (به صورت پیش فرض دلار/بیت کوین است)

برای تغییر لوریج بر روی جعبه زرد رنگ که لوریج فعلی شما را نشان می‌دهد کلیک کرده و با کشیدن زبانه آن و یا تایپ کردن، مقدار لوریج را تغییر دهید.

لازم به گفتن نیست که هرچه اندازه پوزیشن شما بزرگتر شود، لوریج کمتری قابل استفاده است. در ضمن این موضوع را همیشه در ذهنتان نگه دارید که استفاده از لوریج بیشتر، ریسک لیکویید شدن حساب شما را بسیار بالا می‌برد و یک سرمایه‌گذار تازه‌کار باید با دقت و احتیاط میزان بازارهای spot و فیوچر لوریج را تعیین کند.

تفاوت بین Mark Price و Last Price

برای اینکه حساب شما در مواقع وجود نوسان بالا در بازار لیکویید نشود، بایننس از دو ویژگی با نام‌های Last Price و Mark Price استفاده می‌کند.

فهم Last Price آسان بوده و به معنای آخرین قیمتی است که قرارداد در آن قیمت معامله شده است. در واقع آخرین معامله در مقدار Last Price اهمیت داشته و برای محاسبه میزان سود و ضرر مناسب است.

Mark Price برای جلوگیری از دستکاری در قیمت‌ها تعیین شده و با ترکیب کردن یک سری اطلاعات سرمایه‌گذاری و قیمتی در صرافی‌های اسپات مختلف محاسبه می‌شود. قیمت‌های لیکویید و سود و ضرر غیر مشخص شما از طریق Mark Price قابل محاسبه است.

هنگامی که قصد ایجاد یک سفارش را دارید، باید یک قیمت را به عنوان قیمت ماشه (فعال شدن معامله) انتخاب کنید و این قیمت ماشه می‌تواند Last Price و یا Mark Price باشد.

انواع مختلف سفارش و زمان استفاده از آن‌ها

در آتی بایننس 6 نوع سفارش قابل ثبت است :

Limit

یک سفارش Limit به سفارشی می‌گویند که یک قیمت توقف دارد و این قیمت توقف نیز توسط شما تعیین می‌شود. در سفارش Limit معامله تنها در صورتی انجام می‌پذیرد که قیمت بازار به حد توقف شما برسد؛ در نتیجه شما می‌توانید با استفاده از این نوع سفارش با قیمت کمتر خرید و یا با قیمت بیشتر بفروشید.

Market

در سفارش Market شما دارایی‌های خود را به بهترین قیمت موجود در بازار خریداری کرده و یا می‌فروشید. این سفارش در برابر سفارشات Limit که قبلا ثبت شده‌اند، می‌باشد. در ضمن برای ثبت این نوع سفارش باید هزینه پرداخت کنید.

Stop-Limit

راحت‌ترین راه برای فهم سفارش Stop-Limit این است که آن را به عنوان قیمت توقف بشناسید. قیمت توقف به طور ساده به آن قیمتی گفته می‌شود که معامله در آن فعال می‌گردد. یک محدودیت قیمت در اینجا ایجاد می‌شود که وقتی معامله فعال شد، دارایی شما آن قیمت را دارد.

در ضمن قیمت توقف و محدودیت قیمت می‌تواند یکی باشد؛ اما بهتر است که قیمت توقف در فروش کمی بالاتر و در خرید کمی پایین‌تر از محدودیت قیمت ثبت شود. در واقع دارایی دیجیتال شما با قیمتی که برای محدودیت قیمت تعیین کرده‌اید فروش می‌رود و این کار ریسک معاملات را کاهش می‌دهد.

Take-Profit-Limit

اگر سفارش Stop-Limit را فهمیده باشید، به راحتی این نوع سفارش را درک می‌کنید.

به طور ساده مانند سفارش Stop-Limit، این نوع سفارش نیز یک قیمت فعال‌کننده معامله و یک محدودیت قیمت دارد که در دفتر سفارشات ثبت می‌شود. تفاوت کلیدی بین این دو نوع سفارش این است که در take-profit-limit تعداد پوزیشن‌های باز کمتر می‌شود. از take-profit-limit برای کم کردن ریسک معامله و قفل کردن آن در یک حد سود مشخص استفاده می‌گردد.

می‌توان از این نوع سفارش در ترکیب با دیگر انواع سفارش؛ همچون stop-limit استفاده کرد تا بتوانیم کنترل بیشتری بر روی پوزیشن‌های خود داشته باشیم.

Stop-Market

این نوع سفارش درست مانند Stop-Limit بوده و یک قیمت فعال‌کننده معامله دارد؛ اما به جای قیمت Limit از قیمت Market برای ثبت معامله استفاده می‌کند.

Take-Profit-Market

مانند سفارش Take-Profit-Market، این نوع سفارش نیز از قیمت فعال‌کننده برای فعال کردن معامله استفاده می‌کند؛ اما به جای قیمت Limit از قیمت Market برای ثبت سفارش و معامله استفاده می‌شود.

نحوه کار با ماشین‌حساب آتی بایننس

شما می‌توانید ماشین‌حساب را در سمت پایین راست صفحه در کنار گزینه Transfer پیدا کنید.

با استفاده از این ابزار می‌توانید قیمت‌ها را قبل از اتخاذ پوزیشن خود محاسبه کنید. در هر قسمت از ماشین حساب می‌توانید لوریج را بازارهای spot و فیوچر تغییر دهید. این ابزار سه بخش دارد:

• سود و ضرر (PNL) : این زبانه برای محاسبه مارجین اولیه، سود و ضرر و همچنین بازدهی دارایی مناسب است. این ابزار با استفاده از قیمت ورودی و خروجی به معامله و همچنین اندازه پوزیشن، این موارد را اندازه‌گیری می‌کند.
• قیمت هدف: از این قسمت برای محاسبه قیمت مناسب برای خروج از معامله به منظور بردن بیشترین سود استفاده کنید.
• قیمت لیکویید شدن: زبانه قیمت لیکویید شدن برای محاسبه قیمت تخمینی و تقریبی لیکویید شدن استفاده کنید.

توضیح عبارات Post-Only، Time in Force و Reduce-Only

وقتی با سفارشات limit کار می‌کنید، می‌توانید یک سری تنظیمات اضافی به کار ببرید. Post-Only و Time in Force نام دو تا از این تنظیمات اضافه است که یک سری ویژگی‌های جدید به حساب شما اضافه می‌کند.
Post-Only به این معناست که سفارش شما همیشه اول به دفترسفارشات اضافه شده و هیچ‌گاه بر خلاف سفارش موجود در دفتر سفارشات معامله نمی‌شود و برای زمانی که بخواهید فقط هزینه maker را پرداخت کنید مناسب است.
با استفاده از ویژگی Time in Force نیز می‌توانید مدت زمان فعال بودن سفارشتان قبل از اجرا و یا منقضی شدن معامله را تعیین کنید. سه آپشن مختلف برای Time in Force وجود دارد:

• Good Till Cancel یا GTC: سفارش تا زمانی که پر شده و یا کنسل شود فعال باقی می‌ماند.
• Immediate Or Cancel یا IOC: سفارش بلافاصله انجام می‌شود( چه کامل پر شده باشد چه بخشی از آن) و در صورت انتخاب این گزینه، فقط بخش پر شده سفارش انجام شده و باقیمانده کنسل می‌شود. یا FOC: سفارش باید بلافاصله پر شود و اگر اینگونه نشد کنسل گردد.

علاوه بر این موارد زدن تیک گزینه Reduce-Only در سفارشات Limit و یا Market تعداد سفارشات جدید ثبت شده شما را کاهش داده و هیچ‌گاه پوزیشن‌ها را افازیش نمی‌دهد.

چه زمانی در معرض خطر لیکویید شدن قرار می‌گیرید؟

لیکویید شدن زمانی اتفاق میفتد که موجودی حساب مارجین شما کمتر از حد مورد نیاز شود. موجودی مارجین شامل موجودی حساب آتی بایننس شما و سود‌ و ضرر پنهان می‌شود؛ پس سود و ضرر شما میزان موجودی مارجین شما را تغییر می‌دهد.

حد مورد نیاز مارجین حداقل مقدار سرمایه‌ای است که برای باز نگه داشتن پوزیشنتان به آن نیاز دارید و با توجه به اندازه پوزیشن شما مقدار آن تغییر می‌کند.

در کنار دکمه Positions در سمت پایین چپ صفحه حساب آتی بایننس یک ابزار بسیار مفید وجود دارد که می‌توانید به سرعت ریسک لیکویید شدن پوزیشن باز خود را پیگیری کنید. اگر نرخ مارجین شما به 100 درصد برسد، حساب شما لیکویید می‌شود.

وقتی لیکویید شدن اتفاق میفتد، تمام پوزیشن‌های بازتان کنسل می‌گردد. به طور ایده‌آل باید همیشه وضعیت لیکویید شدن پوزیشن‌های خود را پیگیری کنید که هزینه دارد. اگر حساب شما در حال لیکویید شدن بود، بهتر است که به صورت دستی پوزیشن‌های خود را ببندید تا از لیکویید شدن اتوماتیک جلوگیری کنید.

auto-deleveraging چیست و چه تاثیری دارد؟

وقتی اندازه حساب سرمایه‌گذار، که شما هستید، به زیر صفر برسد، از سرمایه تضمینی برای پوشش ضررها استفاده می‌گردد؛ با این حال در برخی مواقع که بازار نوسان زیادی دارد، سرمایه تضمینی شما نمی‌تواند تمام ضرر را پوشش دهد و در نتیجه پوزیشن‌های باز باید کاهش پیدا کنند تا ضررها جبران شود.

این موضوع به این معنی است که در چنین مواقعی پوزیشن‌های شما به صورت اتوماتیک کاهش پیدا خواهد کرد.

ترتیب این کاهش پوزیشن‌ها یک زمان‌بندی تعیین‌شده دارد که سودآورترین و بهترین پوزیشن‌ها در اول صف برای بسته شدن قرار دارند. شما می‌توانید پوزیشن‌های خود را با رفتن بر روی یک اندیکاتور در بالای صفحه نمایش که در تصویر زیر مکان آن مشخص شده است، آن‌ها را مورد بررسی قرار دهید.

چگونه دو موقعیت معاملاتی شورت/لانگ را همزمان داشته باشیم؟

در حالت عادی، فقط یکی از موقعیت‌های معاملاتی Short و یا Long را می‌توانید در معاملات فیوچرز بایننس باز کنید ولی اگه بخواهید بطور همزمان در بایننس هم موقعیت Short و هم Long در یک جفت‌ارز داشته باشید، باید تنظیمات Hedge mode را فعال کنید.

برای فعالسازی Hedge mode، با زدن سه نقطه‌‌ای که بالای سمت راست فرم سفارش قرار دارد، وارد بخش Preference شوید (شکل زیر).

سپس در تب Position Mode گزینه Hedge mode را تیک بزنید.

سخن آخر

در صورت داشتن مهارت کافی در معامله‌گری ارزهای دیجیتال، با توجه به قابلیت استفاده از اهرم در معاملات فیوچرز بایننس می‌توان سود قابل توجهی بدست آورد.

ولی از طرف دیگر، احتمال لیکوئید شدن و از دست رفتن بخش زیاد (یا حتی کل سرمایه) وجود دارد.

علاوه بر ریسک بسیار زیادی که در فیوچرز وجود دارد، هزینه‌ی بیشتری نیز در قالب Funding fee بابت باز نگهداشتن پوزیشن‌ها در فیوچرز می‌پردازید.

به همین دلیل بورسینس توصیه می‌کند افراد ریسک‌گریز که تصمیم به سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال گرفته‌اند صرفا در بازار Spot ارزهای دیجیتال مدنظرشان را خرید و نگهداری کنند.

قصد خرید یا فروش ارز دیجیتال در ایران را دارید؟ در این سایت می‌توانید با اطمینان و با چند کلیک خرید کنید:

اصطلاحات معاملات فیوچرز در یک نگاه

برای اول موضوع اجازه بدهید به مفهوم معاملات فیوچرز بپردازیم که درواقع معاملات فیوچرز (futures contract) چه کاربردی دارند و چه هستند؟ معاملات فیوچرز در اصل قراردادی برای خرید یا فروش یک کالا، ارز دیجیتال یا سایر چیزها است که با قیمت از قبل مشخص شده در زمان آینده مورد استفاده قرار میگیرد. اول از همه باید در مورد بایننس فیوچرز اطلاعات مفیدی داشته باشید که می توانید مقاله صفر تا صد بایننس فیوچرز (Binance Future)+نکات بسیار مهم 2021 را به صورت کامل مطلاعه کنید.

برخلاف بازارهای معمولی، در بازار فیوچرز، معامله های انجام شده به صورت آنی تسویه نمی شوند. اما در عوض دو طرف معامله در قرارداد ترید می کنند که در واقع تسویه این معامله در آینده انجام می شود. همچنین بازار فیوچرز (futures market) به کاربران این اجازه را نمی دهد که به صورت مستقیم ارز دیجیتالی را خریداری و یا به فروش بگذارند. در عوض به عنوان نماینده های آن معامله ترید میکنند و معامله در آینده تحقق پیدا میکند و آنجا است که معامله با دارایی و یا پول نقد انجام می شود.

اگر بخواهیم مثال ساده در رابطه با این موضوع بزنیم، میتوانیم معامله فیوچرز را یک جسم فیزیکی و یک کالا در نطر بگیریم، مانند گندم یا طلا. در بازارهای معمولی فیوچرز (traditional futures markets)، این معاملات برای تحویل دادن مشخص شده اند. به این شکل که کالا به صورت فیزیکی تحویل داده می شود. یعنی همه چیز مانند واقعیت پیش می رود و کالا به صورت واقعی وجود دارد.

اگر نمی دانید بایننس فیوچرز چیست و چگونه باید شروع کنیم؟، حتماً به مقاله مربوطه مراجعه کنید.

بنابراین باید از طلا یا همان گندم فرضی ما محافظت شود و همینطور حمل شود تا به مقصد برسد که به خودی خود هزینه های اضافی به بار می آید. با این وجود بازارهای فیوچرز زیادی وجود دارند که هم اکنون پرداخت های نقدی دارند و تسویه می شوند. منظور از پرداخت نقدی یعنی ارزش مادی آن تسویه خواهد شد و هیچ تبادل فیزیکی و رفت و آمدی وجود ندارد.

همچنان بر اساس مثال پیش می رویم؛ ممکن است قیمت طلا (معامله فیوچرز) در مارکت های فیوچرز با یکدیگر متفاوت باشد که البته بستگی به تاریخ تسویه آن دارد. هرچه فاصله زمانی و هزینه حمل و نقل بیشتر باشد، عدم اطمینان در آینده وجود دارد و اختلاف قیمت بین بالقوه ای بین بازار معاملات و بازار فیوچرز نیز بیشتر خواهد شد.

چرا کاربران از معاملات فیوچرز استفاده می کنند؟

1. پوشش و مدیریت ریسک (Hedging and risk management): این مهمترین دلیل بای ایجاد معاملات فیوچرز بود.

2. مواجهه کوتاه مدت (Short exposure): معامله گران (تریدرها) حتی در صورت نداشتن سرمایه می توانند در برابر عملکرد بازار، پیش بینی خود را عملی کنند.

3. اهرم اعتبار (Leverage:): معامله گران می توانند پوزیشن هایی بیشتر از موجودی خود وارد کنند.

معامله فیوچرز دائمی (perpetual futures contract) چیست؟

معامله های فیوچرز همیشگی یکی از گونه های خاص معاملات فیوچرز هستند؛ اما برخلاف شیوه مرسوم و معمولی، تاریخ انقاضی برای آنها وجود ندارد. علاوه بر آن معاملات فیوچرز دائمی، بر اساس یک قیمت شاخص (Index Price) و اصولی انجام می شوند. قیمت شاخص نیز با توجه به حجم بازار و حجم معاملات نسبی آنها از میانگین قیمت یک دارایی تشکیل شده است.

در نتیجه بر خلاف معاملات فیوچرز معمولی و ساده، قراردادهای همیشگی (perpetual contracts)، اغلب با قیمت هایی معادل بازار (spot markets) و یا بسیار نزدیک به آن معامله می شوند. بنابراین با این شرایط بازار، ممکن است قیمت گذاری بازار (mark price) از قیمت بازار (spot market price) خارج شود. اما هنوز هم مهم ترین تفاوت بین معاملات فیوچرز معمولی و دائمی، تاریخ تسویه حساب قبلی است.

مارجین اولیه (initial margin) چیست؟

مارجین اولیه (Initial margin) کمترین مقداری است که باید برای باز کردن یک معامله بپردازید. معامله ای که با اهرم (لوریج)«leveraged position» همراه است. برای مثال می توانید 1000 BNB را با لوریج 100 BNB خریداری کنید که مقدار اهرم 10 برابر (10x leverage) خواهد بود. به این ترتیب مقدار مارجین اولیه شما 10 درصد از سفارش شما است. درواقع مارجین اولیه از موقعیت اهرمی (leveraged position) شما حمایت می کند و به نوعی حکم وثیقه (collateral) را برای آن دارد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص لوریج، می توانید مقاله لوریج در صرافی بایننس چیست؟ + راهکاری برای افزایش سود را مطالعه کنید.

مارجین نگهداری (maintenance margin) چیست؟

Maintenance margin حداقل مقدار وثیقه ای است که باید برای باز نگه داشتن پوزیشن های معاملاتی قرار بگیرد. اگر موجودی مارجین شما پایین تر از این حد قرار بگیرد، یا پیغامی دریافت می کنید که از شما خواسته می شود موجودی حساب خود را افزایش دهید یا به طور کلی لیکویید می شوید. بیشتر ارزهای دیجیتال از نوع دوم استفاده می کنند.

به بیان دیگر، مارجین اولیه مقداری است برای باز کردن یک پوزیشن استفاده می کنید و مارجین نگهداری به کمترین موجودی برای باز نگه داشتن یک معامله نیاز دارد. maintenance margin یک فعال است و تغییر پذیر است که این تغییر با توجه به موجودی شما (وثیقه) و قیمت بازار رخ می دهد.

لیکویید شدن به چه معناست؟

اگر مقداری که به عنوان وثیقه در نظر گرفته اید سقط کند و به زیر خط Maintenance margin برسد، ممکن است که سرمایه شما لیکویید (liquidation) شود. در اصل لیکویید شدن به معنای منحل شدن و از بین رفتن است. با در نظر گرفتن ریسک و اهرمی (لوریج) که هر کاربر در بایننس دارد (بر اساس وثیقه و در معرض قرار گرفتن آن)، لیکویید شدن به روش های مخلتفی انجام می شود. هرچه پوزیشن و معامله بزرگ تر باشد، مارجین نیز بزگتر خواهد بود.

این عملکرد بستگی به بازار و معاملات انجام شده، متفاوت است. اما بایننس کارمزد تقریباً کمی یعنی 0.5% برای لیکوییدهای نوع Tier 1 می گیرد (قرار گرفتن تحت مقدار خالص 500,000 USDT ). اگر حساب بعد از لیکویید، مقدار اضافه داشته باشد، یعنی اگر از آن باقی مانده باشد، به حساب کاربر بازگردانده می شود. اگر این مقدار کمتر باشد، کاربر یا تریدر ورشکسته (bankrupt) می شود.

برای آشنایی با اپلیکیشن بایننس و آموزش آن روی لینک کلیک کنید.

توجه داشته باشید که در صورت لیکویید شدن باید هزینه و کارمزدهای اضافی پرداخت کنید. برای جلوگیری از این موضوع می توانید پوزیشن و معاملات خود را قبل از رسیدن به قیمت لیکویید، ببندید و یا موجودی بیشتری به وثیقه خود اضافه کنید. این کار سبب می شود که قیمتی که به عنوان قیمت لیکویید انتخاب شده است از قیمت فعلی بازار فاصله بیشتری بگیرد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید ویدئو زیر را تماشا کنید.

فاندینگ ریت (funding rate) چیست؟

فاندینگ (funding) شامل پرداخت های منطم بین خریداران و فروشندگان، با توجه به مقدار فاندینگ کنونی است. زمانی که فاندینگ ریت بیشتر از صفر باشد(مثبت باشد)، تریدرهایی که از معاملات لانگ (خریداران معاملات) استفاده می کنند، مجبور به پرداخت حق تریدرهایی هستند که از معاملات کوتاه (فروشندگان معاملات) استفاده می کنند. اما در طرف مقابل یعنی زمانی که فاندینگ ریت زیر صفر است و منفی می باشد، تمام عملکردهای گفته شده برعکس می شود.

فاندینگ ریت بر اساس دو مؤلفه کلی است:

1. نرخ بهره (interest rate)

2. حق بیمه (premium)

در بازار فیوچرز (futures market) نرخ بهره ثابت است که مقدار آن 0.03% می باشد. اما حق بیمه با توجه به تفاوت بین بازار فیوچرز و سایر بازارها، متغیر است. بایننس برای انتقال فاندینگ ریت هیچ کارمزد و هزینه ای دریافت نمی کند؛ چون به صورت مستقیم بین معامله گران رخ می دهد.

قیمت مارکت (mark price) چیست؟

mark price درواقع ارزش واقعی معامله (قیمت منصفانه) در مقایسه با قیمت معاملات واقعی آن (آخرین قیمت) است. محاسبه mark price مانع لیکویید شدن در بازارهایی می شود که ثبات بسیار کمی دارند. بنابراین زمانی که قیمت شاخص (Index Price) به قیمت بازارهای محلی مرتبط است، mark price نشان دهنده قیمت واقعی و منصفانه آن معامله فیوچرز است. آنچه که بایننس در مورد mark price می گوید این است که mark price بر اساس قیمت شاخص (Index Price) و فاندینگ ریت مشخص می شود؛ همچنین بخش مهم و اساسی از محاسبه تحقق نیافته سود و ضرر (PnL) است.

PnL چیست؟

PnL مخفف سود و زیان(profit and loss) است و می تواند به واقعیت بپیوندد یا غیر واقعی باشد. زمانی که یک معامله فیوچرز دائمی باز دارید، PnL شما غیر واقعی است، به این معنی که در واکنش به حرکت های بازار همچنان تغییر می کند. زمانی که پوزیشن های خود را می بندید، PnL تحقق نیافته به صورت جزئی یا کامل اثر خود را می گذارد و اجرا می شود.

از آنجا که PnL اجرا شده به سود یا زیان ناشی از پوزیشن های بسته اشاره دارد، هیچ ارتباط مستقیمی با mark price ندارد، بلکه فقط با قیمت اجرا شده (executed price) سفارشات ارتباط دارد. از طرف دیگر، PnL غیر واقعی، دائماً در حال تغییر است و عامل اصلی لیکوییدها می باشد؛ بنابراین، mark price برای اطمینان از دقیق و عادلانه بودن محاسبه PnL (سود و ضرر) غیر واقعی استفاده می شود.

صندوق بیمه (Insurance Fund) چیست؟

به بیان ساده، صندوق بیمه همان چیزی است که مانع از افت موجودی معامله گران به زیر صفر می شود، در عین حال این اطمینان را می دهد که تریدرهای برنده سود خود را دریافت می کنند. برای درک بهتر مطلب به مثال زیر توجه کنید:

فرض کنید آلیس 2000 دلار در حساب بایننس فیوچرز خود دارد که برای باز کردن یک پوزیشن 10x BNB لانگ با 20 دلار در هر کوین استفاده می شود. توجه داشته باشید که آلیس معاملات و خرید خود را از معامله گر دیگری خرید می کند نه از بایننس. بنابراین در طرف دیگر ترید، ما باب را در نظر می گیریم، با موقعیت شورت و به همان میزان.

به علت وجود اهرم (leverage) 10 برابر آلیس 1000 BNB به ارزش 20 هزار دلار به علاوه 2 هزار دلار وثیقه دارد. با این وجود اگر قیمت بایننس کوین از 20 دلار به 18 دلار برسد، آلیش می تواند پوزیشن خود را به صورت خودکار ببند. یعنی سرمایه و دارایی های آلیس لیکویید شده و وثیقه 2000 دلاری او به صورت کلی از بین می رود.

اگر به هر علتی سیستم نتواند معاملات آلیس را به موقع ببندد و قیمت بازار ریزش بیشتری داشته باشد، صندوق بیمه فعالیت خود را آغاز می کند تا ضررها را پوشش دهد تا پوزیشن بسته شود. با این وجود تغییر زیادی برای آلیس رخ نخواهد داد؛ چون سرمایه آن لیکویید ده و موجودی صفر دارد. اما این اطمینان وجود دارد که باب می تواند سود خود را دریافت کند. اگر صندوق بیمه وجود نداشته باشد، موجودی حساب آلیس علاوه بر اینکه از 2000 دلار به صفر می رسد، بلکه ممکن است منفی شود.

در هر صورت پوزیشن لانگ آن احتمالاً از قبل بسته شده است، چون maintenance margin او کمتر بازارهای spot و فیوچر از حداقل مورد نیاز است. هزینه های تصفیه مستقیماً به صندوق بیمه می رود و وجوه باقیمانده به کاربران بازگردانده می شود. کارمزدهای لیکوییدی به صورت مستقیم وارد صندوق بیمه می شوند و باقی مانده آن به کاربران برگردانده می شود. بنابراین صندوق بیمه مکانیزمی است که برای استفاده از وثیقه های گرفته شده از تریدرهایی است که لیکویید شده اند و برای پوشش دادن حساب های ورشکسته ایجاد شده است. در شرایط معمولی بازار، این انتظار وجود دارد که صندوق بیمه با لیکویید شدن کاربران به شکل مستمر رشد کند.

اگر خلاصه بگوییم، صندوق بیمه زمانی رشد می کند و بزرگ می شود که کاربران قبل از رسیدن به ارز منفی (negative value) پوزیشن هایشان، لیکویید شوند. اما در مواردی که اوضاع شدیدتر است، این امکان وجود دارد که سیستم نتواند همه معاملات شما را ببندد که در این شرایط از صندوق بیه کمک گرفته می شود تا خسارت احتمالی جبران شود. هر چند غیرمعقول است، اما این رویداد می تواند در دوره هایی که نوسان زیادی دارند و یا زمانی که نقدینگی بازار کم است، رخ دهد.

Auto-deleveraging چیست؟

Auto-deleveraging یا تخریب خودکار روشی است که برای لیکویید طرف مقابل است و در صورتی اجرایی می شود که عملکرد صندوق بیمه متوقف شود که البته در شرایط خیلی خاصی این اتفاق رخ می دهد. هر چند این موضوع بعید است اما چنین اتفاقی نیاز به معامله گران پرسودی دارد که قسمتی از سود خود را برای جبران ضرر و زیان معامله گران پرداخت کنند. متأسفانه نمی توان به صورت کامل جلوی این عملکرد را گرفت زیرا نوسانات موجود در بازار کریپتوکارنسی و اهرم های بالا که کابران از آنها استفاده می کنند، باعث این موضوع شده است.

به بیان دیگر، لیکویید شدن طرف مقابل آخرین مرحله ای است که صندوق بیمه نمی تواند همه معاملات ورشکسته شده را پوشش دهد. معمولاً معاملاتی که بیشترین سود را دارند (به همراه لوریج)، معاملاتی هستند که کمک بیشتری می کنند. بایننس از شاخصی استفاده می کند که به کاربران می گوید در کجای صف خودکار Auto-deleveraging قرار دارند.

در بازار بایننس فیوچرز سیستم تمام کارهای لازم را انجام می دهد تا از Auto-deleveraging جلوگیری کند و چند مورد از ویژگی های آن در به حداقل رساندن این امر تأثیر گذار است. در صورت رخ دادن، لیکویید شدن فرد مقابل بدون هیچ هزینه ای در مارکت انجام می شود و بلافاصله اطلاعیه ای برای معامله گران متضرر ارسال می شود. کاربران در هر زمان که بخواهند دوباره وارد معاملات شوند، می توانند اقدام کنند. در مقاله بعدی به این سؤال پاسخ می‌دهیم: چطور از حالت Multi-Assets (چند جفت ارزی) استفاده کنیم؟

بازارهای spot و فیوچر

ارز دیجیتال بیت کوین را می‌توانید از صرافی‌های ارزهای دیجیتال و یا به طور مستقیم از اشخاصی که قصد فروش بیت کوین‌های‌شان را دارند، خریداری کنید. مطمئن‌ترین راه برای خرید بیت کوین خرید از یک صرافی معتبر است. صرافی‌ها به‌عنوان واسطه‌ای میان خریداران و فروشندگان قرار می‌گیرند و آن‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنند. آن‌ها همچنین بر امنیت فرآیند انتقال ارزهای دیجیتال نظارت کرده و محیطی امن برای خریدار و فروشنده ایجاد می‌کنند.

اولین معامله بیت کوین، در ازای دو عدد پیتزا انجام شد! لازلو هانیک (Laszlo Hanyecz)در انجمن بیت کوین تاک، پستی با این مضمون منتشر کرد:

در آن زمان، قیمت بیت کوین بسیار ناچیز بود و این مقدار بیت کوین حدود 40 دلار ارزش داشت. بسیاری از مردم لازلو را متهم کردند که با این کار، به دنبال گرفتن بازارهای spot و فیوچر پیتزای مجانی است!

اگرچه در آن زمان صرافی BitcoinMarket‌، اولین صرافی بیت کوین وجود داشت اما می‌توان گفت که معامله لازلو، اولین معامله بیت کوین با یک چیز واقعی بود. امروزه برای به دست آوردن بیت کوین نیازی به پیتزا پختن نیست. صرافی‌های زیادی برای خرید و فروش بیت کوین وجود دارند که می‌توان به‌راحتی در آن‌ها به معامله بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال پرداخت.

قانون خرید بیت کوین در ایران

ارزهای دیجیتال پدیده‌ای جدید هستند و عمر زیادی از ورود آن‌ها به بازارهای مالی نمی‌گذرد. بیت کوین حدود 10 سال پیش به وجود آمد اما تا سال‌ها به‌عنوان یک دارایی جدی مطرح نبود. عمر ارزهای دیجیتال در بازارهای مالی ایران نیز کوتاه است. به همین دلیل، سیاستمداران هنوز سیاست‌گذاری شفافی را برای ارزهای دیجیتال اتخاذ نکرده‌اند.

صرافی‌های آنلاین

صرافی‌ها، بستر مناسبی برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال هستند. نحوه کار هر صرافی، بسته به قانون‌گذاری و خط‌مشی صرافی ممکن است با دیگر صرافی‌ها متفاوت باشد. برخی از صرافی‌ها، به‌مثابه واسطه‌ای برای متصل کردن خریدار و فروشنده به یکدیگر عمل می‌کنند. آن‌ها خود، ارزهای دیجیتال را معامله نمی‌کنند بلکه صرفاً به معامله گران کمک می‌کنند که به بازار مناسب دسترسی داشته باشند.

برخی دیگر از صرافی‌ها، مشابه فروشگاه ارزهای دیجیتال هستند. کاربران، ارزهای دیجیتال را مستقیماً از صرافی خریده یا به آن می‌فروشند. برخی از صرافی‌ها نیز از هر دو مکانیسم برای تسهیل معاملات ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند.

صرافی‌های ارزهای دیجیتال، از نظر روش مدیریت پلتفرم، به دو دسته متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم می‌شوند. صرافی‌های متمرکز، صرافی‌هایی هستند که تحت نظارت یک سازمان یا ارگان خاص اداره می‌شوند. این صرافی‌ها تابع قوانین و سیاست گذاری‌های کشور خود هستند. برای مثال، صرافی بایننس، یک صرافی متمرکز ارزهای دیجیتال است و توسط افراد مشخصی اداره می‌شود.

صرافی‌های غیرمتمرکز، صرافی‌هایی هستند که مدیریت آن‌ها، به تکنولوژی بلاک چین سپرده شده است. هیچ سازمان متمرکزی کنترل آن‌ها را در دست ندارد و قانون گذاری‌های سیاست‌مداران نمی‌تواند تغییری در روش آن‌ها ایجاد کند. این صرافی‌ها، همان آزادی عمل و استقلال ارزهای دیجیتال را دارند. اما هنوز نمی‌توان تمام خدماتی که در یک صرافی متمرکز ارائه می‌شود را در صرافی‌های غیرمتمرکز پیدا کرد. این صرافی‌ها معمولاً از تعداد کمی از ارزها پشتیبانی می‌کنند و خرید ارز دیجیتال با ریال در آن‌ها امکان‌پذیر نیست.

معرفی بازارهای معاملاتی

همان طور که گفته شد، از زمان پیدایش بیت کوین تاکنون، پلتفرم‌های زیادی برای معامله بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال ایجاد شده‌اند. صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز در داخل و خارج از ایران، خرید و فروش ارزهای دیجیتال را برای کاربران تسهیل می‌کنند.

اگر به وب‌سایت CoinMarketCap به آدرس https://coinmarketcap.com/ مراجعه کرده و موس خود را روی قسمت Exchanges نگه دارید؛ می‌توانید انواع مختلف صرافی‌های ارز دیجیتال را مشاهده کنید.

این لیست شامل صرافی‌های Spot، Derivatives و DEX است که در ادامه، سازوکار آن‌ها شرح داده خواهد شد:

صرافی‌های مناسب معاملات اسپات (Spot):

این صرافی‌ها بیشتر مناسب معاملات ساده و بدون اهرم ارزهای دیجیتال هستند و برای افرادی که به‌تازگی وارد حوزه ارزهای دیجیتال شدند، صرافی‌های مناسب‌تری محسوب می‌شوند. البته اکثر صرافی‌هایی که در لیست صرافی‌های اسپات وجود دارند، معاملات فیوچر را نیز پشتیبانی می‌کنند اما بخش معاملات اسپات این صرافی‌ها قوی‌تر است و از ارزهای بیشتری پشتیبانی می‌کند.

صرافی‌های مناسب معاملات فیوچر (Derivatives)

این صرافی‌ها، برای تریدرهای حرفه‌ای طراحی شده‌اند و می‌توانند امکانات زیادی را در اختیار آن‌ها قرار دهند، معاملات آتی یا فیوچر، معاملاتی هستند که با استفاده از اهرم‌ها و با چند برابر سرمایه اصلی انجام می‌شوند. انجام این معاملات، ریسک زیادی دارد و به‌هیچ‌عنوان به افرادی که تجربه کمی در زمینه معامله‌گری ارزهای دیجیتال دارند، توصیه نمی‌شود.

مانند صرافی‌های اسپات، در صرافی‌های فیوچر نیز می‌توانید معاملات اسپات انجام دهید. صرفاً بخش مربوط به معاملات فیوچر در این صرافی‌ها، قوی‌تر است.

صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX)

در مورد این صرافی‌ها در قسمت‌‌های قبلی توضیح داده شده است. این صرافی‌ها، برخلاف صرافی‌های متمرکز نیازی به ثبت‌نام و احراز هویت ندارند و می‌توانند به‌سادگی به کیف پول شما متصل شده و معاملات ارزهای دیجیتال را برای شما انجام دهند. کار با این صرافی‌ها، نیازمند دانش و تجربه‌ای نسبی در زمینه ارزهای دیجیتال است.

اگر تصمیم به خرید و فروش ارزهای دیجیتال در صرافی‌های غیرمتمرکز دارید، این نکته را در نظر داشته باشید که در این صرافی‌ها، مسئولیت حفظ دارایی‌های شما صرفاً با خودتان است. در صورت اشتباه واردکردن آدرس مقصد و یا خرید و فروش اشتباه ارزها، سازمان خاصی پاسخگوی شما نیست و پشتیبانی برای پیگیری مشکلات شما وجود نخواهد داشت. صرافی‌های غیرمتمرکز توسط کامپیوترها اداره می‌شوند و همه چیز باتوجه‌به الگوریتم‌های از پیش نوشته شده اجرا می‌شود؛ بنابراین، نمی‌توانید شخص خاصی را مسئول آن‌ها در نظر بگیرید.

متأسفانه معامله ارزهای دیجیتال در بسیاری از صرافی‌های متمرکز خارجی برای ایرانیان ممکن نیست. به دلیل قوانین جهانی ضد پول‌شویی، بازارهای مالی جهانی نمی‌توانند با ایرانیان کار کنند. صرافی بایننس، بزرگ‌ترین و معتبرترین صرافی ارزهای دیجیتال، چندی پیش اعلام کرد که تمام ایرانیان باید سرمایه خود را به صرافی‌های دیگر منتقل کنند.

ازاین‌رو، صرافی‌های داخلی بسیاری به وجود آمده‌اند تا خلأ ناممکن بودن معامله در صرافی‌های خارجی را برای ایرانیان پر کنند. این صرافی‌ها، با ارائه ارزهای دیجیتال در بازار معاملاتی خود، به ایرانیان امکان سرمایه‌گذاری در بازار جذاب ارزهای دیجیتال را می‌دهند.

نکته مهمی که در مورد انتخاب یک بازار معاملاتی مناسب باید مدنظر قرار گیرد، امنیت و حسن سابقه آن است. با داغ شدن بازار ارزهای دیجیتال در ایران، صرافی‌های زیادی در این حوزه به وجود آمده‌اند. تعداد زیاد صرافی‌های موجود، ممکن است شما را در انتخاب صرافی مناسب سردرگم کند.

فرهاد اکسچنج، با بیش از یک دهه تجربه در زمینه معاملات مالی و سابقه‌ای درخشان در این زمینه، انتخاب مناسبی برای افرادی است که به دنبال یک پلتفرم امن و مطمئن برای سرمایه گذاری هستند.

آیا خرید بیت کوین به صورت ریالی برای ایرانی‌ها مقدور است؟

خوشبختانه جواب این سؤال مثبت است. ایرانی‌ها می‌توانند با مراجعه به وب‌سایت‌های معتبر ایرانی مانند فرهاد اکسچنج، نسبت به خرید بیت کوین با ریال اقدام کنند. در این مجموعه، کاربران می‌توانند حداقل 0.0001 بیت کوین خریده و آن را در کیف پول خود ذخیره کنند.

کیف پول های بیت کوین فرهاد اکسچنج و تکنولوژی سگویت

سانوشی ناکاماتو، خالق مرموز بیت کوین، اندازه هر بلاک بیت کوین را تنها ۱ مگابایت تعریف کرده است. در تکنولوژی بلاک چین، اطلاعات هر تراکنش بیت کوین، وارد یک بلاک شده و سپس توسط ماینرها تأیید می‌شود. ازآنجاکه هر بلاک بیت کوین فقط می‌تواند به اندازه 1 مگابایت اطلاعات را در خود جا دهد، تعداد کمی از تراکنش‌ها در یک بلاک جای می‌گیرند.

هرچه تعداد بیشتری از تراکنش‌ها در یک بلاک حضور داشته باشند؛ هزینه تأیید تراکنش‌ها کمتر خواهد بود. این امر، درست مانند این است که اتوبوس‌هایی با ظرفیت بیشتر، هزینه حمل‌ونقل عمومی را کاهش می‌دهند چرا که با یک اتوبوس، می‌توان تعداد بیشتری از مسافران را جابه‌جا کرد.

توسعه‌دهندگان بیت کوین، برای جا دادن تعداد بیشتری از تراکنش‌ها در یک بلاک، تصمیم به حذف یک سری اطلاعات غیرضروری از آن‌ها گرفتند. سگویت، مخفف عبارت Segregated Witness است و به معنای حذف امضای دیجیتالی تراکنش‌ها از آن‌ها است. این اطلاعات، برای کاهش حجم هر تراکنش از آن حذف شده و خارج از شبکه بلاک چین پردازش می‌شوند. به این ترتیب، تعداد بیشتری از تراکنش‌ها می‌توانند در یک بلاک بیت کوین حضور داشته باشند.

این کار، هزینه تراکنش‌های بیت کوین را تا 15 درصد کاهش داده و باعث سرعت و انعطاف‌پذیری بیشتر شبکه بیت کوین می‌شود.

فرهاد اکسچنج دو آدرس کیف پول را به‌صورت رایگان در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد. آدرس اول که با عدد 1 شروع شده، به آدرس P2PKH یا Legacy مشهور است. این آدرس، آدرس قدیمی ولت‌های بیت کوین است و از تکنولوژی سگویت پشتیبانی نمی‌کند. تراکنش‌هایی که با این آدرس انجام می‌شوند؛ کارمزد بالاتری دارند.

آدرس جدید بیت کوین که با نام Bech32 شناخته می‌شوند، آدرس‌های جدید بیت کوین هستند که از تکنولوژی سگویت پشتیبانی کرده و تراکنش‌های بیت کوین را با کارمزد کمتری انجام می‌دهند.